Jak ma Jezus na imię?

Święto, którego nie ma

Papież Klemens XII (+ 1534) pozwolił na osobne oficjum i Mszę świętą o Imieniu Jezus. Papież Innocenty XIII rozciągnął to święto na cały Kościół (1721) a papież św. Pius X wyznaczył je na niedzielę po Nowym Roku lub gdy tej zabraknie, na 2 stycznia. Reforma kalendarza liturgiczne z roku 1969 zniosła to święto. Omawiamy wszakże jego treść, gdyż jest ono bardzo bogate w historię i ma silne podstawy dogmatyczne.

Geneza imion ludzkich

Tam, gdzie jest różnorodność gatunków, są konieczne imiona. Już Biblia obrazowo nam to przypomina: „Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta ziemne i wszelkie ptaki powietrzne, Jahwe Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką da wam nazwę... I tak mężczyzn nadał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom powietrznym i wszelkiemu zwierzęciu polnemu”. Jeśli trzeba było zwierzętom a nawet później roślinom i wszystkim bytom nadawać nazwy, to cóż dopiero poszczególnym ludziom. Bez nadania nazw byłoby rzeczą niemożliwą wśród miliardów istot ludzkich odróżnić, o kogo chodzi, o kim jest mowa. Tak więc i Syn Boży, skoro stał się człowiekiem, musiał mieć imię. Imiona ludzkie są najczęściej przypadkowe, często śmieszne.

Bywają jednak imiona dobierane starannie, które mają stanowić jakby program, symboli streszczenie działalności danej jednostki ludzkiej. Takie to imiona nadawali sobie władcy w różnych państwach a od roku 955 także papieże (131 biskup rzymski, Jan XII). Żydzi przywiązywali do imion szczególne znaczenie. Osoby, które odegrały w historii zbawienia rolę specjalną, otrzymywały od samego Boga imię. Tak było z Adamem i Ewą, Abrahamem, Jakubem, Mojżeszem, Samuelem itp. Sam Pan Bóg, zapytany o imię odpowiada Mojżeszowi:„Jestem, który jestem” (Jahwe).

Imiona Wcielonego Słowa

Jest ich wiele. Już prorok Izajasz wymienia ich cały szereg: Emmanuel, Przedziwny Doradca, Bóg Mocny, Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju. Prorocy: Daniel i Ezechiel nazywają Mesjasza „Synem człowieczym”, a Zachariasz powie o Nim: „a imię Jego Odrośl”. W Nowym Testamencie św. Apostoł nazwie Syna Bożego „Słowem”. Sam Jezus Chrystus da sobie nazwy: Syn człowieczy, światłość świata, droga, prawda i żywot, dobry pasterz itp.