Cnotliwy Adwent z Wiara.pl 2005

I Tydzień Adwentu Wtorek

Krewne roztropności

Usłyszałeś już o roztropności i pokorze. Pierwsza, kierowniczka wszystkich cnót, wiedzie przez mądrość do prawdziwego dobra. Jej siostra pokora wskazuje, że nie sposób go osiągnąć bez szacunku dla prawdy o sobie samym. Dziś chciałbym Ci napisać o mniej znanych krewnych roztropności: zaradności, zdrowym rozsądku i przemyślanym rozsądzeniu.

Nie śmiej się. Cnoty naprawdę są ze sobą spokrewnione. Nie sposób dobrze realizować jednej, bez częściowego choćby posiadania drugiej. Kiedy wchodzisz na ścieżkę sprawiedliwości, musisz kierować się roztropnością i umiarkowaniem. A to z kolei będzie wymagało od Ciebie męstwa... Ale o tym później...

Cnota zaradności pomaga rozpatrzyć środki, jakimi się dysponuje dla osiągnięcia dobra. Wiesz, jak to czasem bywa. Ludzie rozpaczliwie szukają jednego wyjścia z jakiejś sytuacji, gdy tymczasem jest ich kilka. Zaradny łatwo to dostrzega. Dla niego mało który problem jest trudny.

Bliska jej cnota zdrowego rozsądku pozwala spośród wielu możliwości wybrać tę najbardziej właściwą. Nie wystarczy bowiem znać różne drogi wyjścia. Trzeba jeszcze wybrać tę właściwą. Bo cóż z tego, że uznasz, iż wyjściem w sprawie kupna nowego samochodu jest zaciągnięcie kredytu, gdy jest prawie pewne, że nie będziesz w stanie go spłacić? Wiem. To przykład mało pobożny. Więc podam inny. Wyobraź sobie gorliwego proboszcza, który chce maturzystów zabrać na rekolekcje. To bardzo dobry sposób na pogłębienie ich życia duchowego. Ale co by było, gdyby wybrał na nocleg zbyt drogi dom rekolekcyjny? Wiesz przecież. Nie osiągnąłby zamierzonego celu.

No i jest jeszcze ta ostatnia: cnota przemyślanego rozsądzenia. Ona pomaga rozwikłać sytuacje trudne. Pomaga nagiąć literę prawa tam, gdzie istotne jest zachowanie jego ducha. Pomaga wybrać wyjścia nieszablonowe, ale dziwnie skuteczne. Przydaje się rodzicom, gdy przychodzi im dla ratowania własnego dziecka przed narkomanią zadziałać wbrew odruchom serca....

Masz rację. Wszystkie te cnoty są bardzo bliskie roztropności. Chciałem Ci na nie zwrócić uwagę, byś patrząc na wielki drogowskaz roztropności nie przeoczył tych drobnych znaków, które nieraz pomogą trzymać się właściwej drogi.

Twój Nieumiejętny Nauczyciel