Orędzie Benedykta XVI na Światowy Dzień Misyjny 18.X.2009 r.

2. Kościół pielgrzymujący

Kościół powszechny, bez ograniczeń i bez granic, czuje się odpowiedzialny za głoszenie Ewangelii wszystkim narodom (por. Evangelii nuntiandi, 53). Jako zarodek nadziei przez powołanie, musi On kontynuować służbę Chrystusa dla świata. Jego misja i służba nie są na miarę potrzeb materialnych lub nawet duchowych, które kończą się w ramach istnienia doczesnego, ale jest to zbawienie nadprzyrodzone, które realizuje się w królestwie Bożym (por. Evangelii nuntiandi, 27). Królestwo to, będące w swojej pełni eschatologiczne, i nie „z” tego świata (por. J 18, 36), jest także, „w tym” świecie i w jego historii, mocą sprawiedliwości i pokoju, w prawdziwej wolności i respektowania godności każdego człowieka. Kościół zmierza do przekształcenia świata przez głoszenie Ewangelii Miłości, „która jest światłem, które zawsze na nowo rozprasza mroki ciemnego świata i daje nam odwagę do życia i działania i… aby Boże światło dotarło do świata” (Deus caritas est, 39). Do uczestnictwa w takiej misji i w takiej służbie, wzywam, poprzez to Orędzie wszystkich członków i wszystkie instytucje Kościoła.

3. Misja Ad gentes

Misja Kościoła polega więc na tym, aby wzywać wszystkie Ludy do zbawienia realizowanego przez Boga za pośrednictwem jego Syna Wcielonego. Rzeczą niezbędną jest więc nieustanne odnawianie zaangażowania do głoszenia Ewangelii, która jest zaczynem wolności i postępu, braterstwa, jedności i pokoju (por. Ad gentes, 8). Chcę „ponownie z naciskiem stwierdzić, że nakaz głoszenia Ewangelii wszystkim ludziom jest pierwszorzędnym i naturalnym posłannictwem Kościoła (Evangelii Nuntiandi, 14), zadanie i misja, których głębokie i rozległe zmiany w społeczeństwie współczesnym czynią jeszcze bardziej konieczne. To, o co toczy się gra to zbawienie wieczne ludzi, koniec i wypełnienie historii ludzkości wszechświata. Ożywiani i inspirowani przez Apostoła Narodów, musimy być świadomi , że Bóg ma lud liczny we wszystkich miastach odwiedzanych, również przez współczesnych apostołów (por. Dz 18, 10). Rzeczywiście, „Bo dla was jest i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powoła Pan Bóg nasz” (Dz 2, 39). Cały Kościół musi zaangażować się w „missio ad gentes” jak długo suwerenne panowanie zbawcze Chrystusa nie będzie zupełnie zrealizowane. „Teraz wszakże nie widzimy jeszcze, aby wszystko było Mu poddane” (Hbr 2, 8).