Poruszony temat posługi i formacji ministrantów kadzidła i wody ma na celu refleksję nad charakterem posługi i formacji całej służby liturgicznej męskiej i żeńskiej, aby objawić ich miejsce i możliwości w realizacji pełnienia służby przy Bożym ołtarzu jak i w codziennym życiowym dążeniu ku dojrzałości chrześcijańskiej.
5. Zakończenie
Poruszony temat dotyczący posługi i formacji ministrantów kadzidła i wody ma na celu pewną refleksję nad charakterem posługi i formacji całej służby liturgicznej męskiej i żeńskiej, aby objawić ich miejsce i możliwości w realizacji pełnienia służby przy Bożym ołtarzu jak i w codziennym życiowym dążeniu ku dojrzałości chrześcijańskiej.
Poprzez spełniane funkcje, zarówno męski, jak i żeński zespół liturgiczny, mają szczególny udział w dokonującym się dialogu między Bogiem a człowiekiem. W zadanym temacie akcent pada na ministrantów, ale również scholistki i scholiści mogą i powinni być włączeni w nurt znajomości posługi i formacji ministranta kadzidła i wody, bo on ukazuje, że kadzidło i woda jest motywem do podejmowania i pogłębiania dialogów dokonujących się w życiu człowieka. Znak objawia treść słów. Słowa wyjaśniają zawartą treść w znaku. Kadzidło i woda jako dwa znaki są elementami dialogu, który w formacji i posłudze prowadzi ku życiu w łasce, a taki ma mieć przecież ostateczny cel.
Artykuł pochodzi z: Anamnesis 48/2006
«« |
« |
1
|
2
|
3
|
4
|
» | »»