Na długich dystansach Bożych planów

2. Kontekst drugiego czytania  Dz 13, 16-17. 22-25

Czytanie to wzięto z Dziejów Apostolskich. To fragment mowy św. Pawła w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej. Paweł wyjaśnia zgromadzonym tam Żydom, że oto właśnie spełniły się zapowiedzi proroków. Że nadszedł oczekiwany Mesjasz. Całe przemówienie jest bardzo ciekawe, bo jest streszczeniem całej historii Izraela i pokazuje, że pewne zapowiedzi proroków doczekały się spełnienia dopiero w Jezusie Chrystusie. Jednocześnie Paweł odwołuje się tu do konkretnych wydarzeń z życia Jezusa, które mają uprawomocnić jego interpretację tego co się stało. Jeśli jako czytanie w wigilię Bożego Narodzenia wybrano tylko jego fragment to zapewne dlatego, żeby pokazać, że Bóg ciągle realizuje swój plan zbawienia, a swoje apogeum osiągnął on, gdy na świat przyszedł Boży Syn, Jezus Chrystus. Ale cała ta mowa jest znacznie ciekawsza, więc przytoczmy ją w całości. Tekst czytania – pogrubioną czcionką.

Wstał więc Paweł i skinąwszy ręką, przemówił: «Słuchajcie, Izraelici i wy, którzy boicie się Boga!  Bóg tego ludu izraelskiego wybrał ojców naszych i wywyższył lud na obczyźnie w ziemi egipskiej i wyprowadził go z niej mocnym ramieniem. Mniej więcej przez czterdzieści lat znosił cierpliwie ich obyczaje na pustyni. I wytępiwszy siedem szczepów w ziemi Kanaan oddał im ziemię ich w dziedzictwo, mniej więcej po czterystu pięćdziesięciu latach. I potem dał im sędziów aż do proroka Samuela. Później poprosili o króla, i dał im Bóg na lat czterdzieści Saula, syna Kisza z pokolenia Beniamina. Gdy zaś jego odrzucił, powołał na ich króla Dawida, o którym też dał świadectwo w słowach: Znalazłem Dawida, syna Jessego, człowieka po mojej myśli, który we wszystkim wypełni moją wolę.

Z jego to potomstwa, stosownie do obietnicy, wyprowadził Bóg Izraelowi Zbawiciela Jezusa. Przed Jego przyjściem Jan głosił chrzest nawrócenia całemu ludowi izraelskiemu. A pod koniec swojej działalności Jan mówił: "Ja nie jestem tym, za kogo mnie uważacie. Po mnie przyjdzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać sandałów na nogach".

Bracia, synowie rodu Abrahama, i ci spośród was, którzy się boją Boga! Nam została przekazana nauka o tym zbawieniu, bo mieszkańcy Jerozolimy i ich zwierzchnicy nie uznali Go, i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. Chociaż nie znaleźli w Nim żadnej winy zasługującej na śmierć, zażądali od Piłata, aby Go stracił. A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża i złożyli w grobie. Ale Bóg wskrzesił Go z martwych, a On ukazywał się przez wiele dni tym, którzy z Nim razem poszli z Galilei do Jerozolimy, a teraz dają świadectwo o Nim przed ludem. My właśnie głosimy wam Dobrą Nowinę o obietnicy danej ojcom: że Bóg spełnił ją wobec nas jako ich dzieci, wskrzesiwszy Jezusa. Tak też jest napisane w psalmie drugim:

Ty jesteś moim Synem,
Jam Ciebie dziś zrodził.

 A [to], że Go wskrzesił z martwych i że nie miał już nigdy ulec rozkładowi, tak wyraził:

Wypełnię wierne, święte sprawy Dawida.

Dlatego i w innym miejscu mówi:

Nie dozwolisz, aby Twój Święty uległ skażeniu.

Dawid jednak, zasłużywszy się swemu pokoleniu, zasnął z woli Bożej i został złożony u boku swych przodków i uległ skażeniu. Lecz nie uległ skażeniu Ten, którego Bóg wskrzesił. Niech więc będzie wam wiadomo, bracia, że zwiastuje się wam odpuszczenie grzechów przez Niego: Każdy, kto uwierzy, jest przez Niego usprawiedliwiony ze wszystkich [grzechów], z których nie mogliście zostać usprawiedliwieni w Prawie Mojżeszowym.

Baczcie więc, aby nie sprawdziły się na was słowa Proroków:

Patrzcie, szydercy, zdumiewajcie się i odejdźcie,
bo za dni waszych dokonuję dzieła,
dzieła, któremu byście nie uwierzyli,
gdyby wam ktoś o nim mówił».

Ciekawy wywód, prawda?  Może nas, mało obeznanych z historią Izraela trochę nużyć, ale dla tych, dla których przeszłość narodu i jego oczekiwania były całym życiem, musiało to być bardzo mocne. Nie wchodząc w szczegóły i uwypuklając zwłaszcza te fragmenty mowy Pawła, które zostały wzięte do owego drugiego czytania Mszy wigilii Bożego Narodzenia trzeba powiedzieć, że przesłanie tekstu jest jasne, a streścić je można chyba w dwóch punktach

• Bóg zsyłając na ziemię swojego Syna zrealizował swój plan, którego szczegóły ujawniał już swoim prorokom.
• Bóg jest Bogiem tak mocnym, że mimo różnych ludzkich kalkulacji może kierować dziejami człowieka.

Niech tyle wystarczy.