Maranatha. Przyjdź Panie Jezu

Pokój zakwitnie, kiedy Pan przybędzie

Boże, przekaż Twój sąd Królowi,
a Twoją sprawiedliwość synowi królewskiemu.
Aby Twoim ludem rządził sprawiedliwie
i ubogimi według prawa.

Za dni Jego zakwitnie sprawiedliwość
i wielki pokój, aż księżyc nie zgaśnie.
Będzie panował od morza do morza,
od rzeki aż po krańce ziemi.

Wyzwoli bowiem biedaka, który Go wzywa,
i ubogiego, co nie ma opieki.
Zmiłuje się nad biednym i ubogim,
nędzarza ocali od śmierci.

Niech Jego imię trwa na wieki,
jak długo świeci słońce, niech trwa Jego imię.
Niech Jego imieniem wzajemnie się błogosławią!
Niech wszystkie narody ziemi życzą Mu szczęścia.

Przynieś, Chryste, swój pokój

Dobrze mi na tym świecie, bo uwiłem sobie wygodne gniazdko. Ale wiem, że wokół mnie jest wielu nieszczęśliwych. Tych, których nie ochroniłeś, Panie, przed cierpieniem. Których skrzywdził los i bezduszni ludzie. Razem z nimi wołam: niech już jak najszybciej zapanuje na ziemi twoje królestwo.

Chciałbym, by na ziemi zapanowała sprawiedliwość. Nie taka, która jest równym dzieleniem nędzy. Ale taka, w której każdy otrzyma wedle swojej pracy, a może i, dzięki twojej łaskawości, trochę więcej.

Chciałbym, byś przebaczając nam nasze grzechy każdemu dał to, co mu się należy. Zbyt wielu zepchniętych na margines doznaje ciągłych krzywd. Zbyt wielu płacze nie mogąc, mimo uczciwej pracy, związać końca z końcem. Gdyby jeszcze wiedzieli, że inni solidarnie razem z nimi znoszą nędzę. Ale widzą ogromne dysproporcje. Widzą, że ich uczciwa praca wyceniana jest wielokrotnie niżej, niż udawanie tych, którzy sami siebie nazwali specjalistami. Proszę, wspomóż ich Panie Boże. Niech doznają od Ciebie otuchy.

Tak, przyjdź Panie. I bądź błogosławiony. Bądź pochwalony. Teraz i przez wszystkie wieki.