VIII Niedziela Zwykła

Wprowadzenie do liturgii

Wśród   naszych   trosk   doczesnych,   w   ten   święty   dzień,   pamiątkę zmartwychwstania, przychodzimy na Mszę św., bo jesteśmy pewni, że Bóg troszczy się o nas, chce naszego dobra i nigdy nas nie opuści. Niech więc ta najświętsza ofiara będzie znakiem naszej ufności wobec Boga, który w swym ręku ma nasze losy i wie, czego nam potrzeba do życia duchowego i doczesnego.

Jednak tak mało mamy ufności i bardziej troszczymy się o życie ma­terialne niż duchowe. Przeprośmy Boga za brak ufności i wszystkie nasze winy, bo On nas nigdy nie opuści i nigdy o nas nie zapomni.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Ewangelia dzisiejsza wzywa nas do ufności w Opatrzność Bożą, w sprawach materialnych, bo Bóg nigdy nie opuści człowieka. Mamy na pierwszym miejscu postawić troskę o sprawy Boże i losy Królestwa Bożego na ziemi, a resztę otrzymamy od Boga. Ludzie jednak odwracają hierarchię wartości, dlatego św. Paweł poucza nas, że Bóg jest sędzią i On sam oceni naszą postawę i nagrodzi za właściwe ustawienie spraw duchowych i materialnych.

Modlitwa powszechna

Bóg wie czego potrzebujemy, módlmy się więc z ufnością, prosząc o wysłuchanie modlitw, o ile są zgodne z Opatrznością Bożą.

1. Boga, który nigdy nas nie opuszcza, prośmy, by Kościół uświadomił ludziom tę prawdę i był dla nich znakiem Jego obecności w zwykłych sprawach życia. R. Wysłuchaj, Panie, tych co Ci ufają.
2. Boga, który żywi ptaki, prośmy, by chrześcijanie bardziej dbali o dobra duchowe, niż gromadzenie wartości materialnych.
3. Boga, który jest nad wszystkimi dobrami, prośmy, aby ludzie bogaci i zabiegani wokół spraw doczesnych mogli dostrzec piękno wiary, życia duchowego i wielką miłość Boga do wszystkich.
4. Boga, który obdarza nas bogactwem swych darów, prośmy za ka­płanów, szafarzy Bożych tajemnic, aby każdy z nich okazał się wierny w służbie dla wartości nadprzyrodzonych.
5. Boga, którego Opatrzność wspiera słabe wysiłki człowieka, prośmy za ekonomistów i planistów, aby mądrze planowali rozwój gospodar­czy i zaopatrzenie ludności w podstawowe artykuły, by wszyscy mieli czas na rozwój duchowy i kulturalny.
6. Boga, który jest życiem, prośmy, aby zmarli za swą wiarę i ufność położoną w Bogu otrzymali życie wieczne i radość w gronie zbawio­nych.
7. Boga, który najlepiej wie czego nam potrzeba, prośmy dla nas o mocną nadzieję i ufność, że nigdy nas nie opuści i zawsze troszczy się o nas, prośmy także, byśmy na pierwszym miejscu stawiali Królestwo Boże.

Boże, Twoja Opatrzność kieruje losami świata, a Twoja do­broć karmi ptaki i okrywa świat pięknem. Prosimy Cię, abyś wysłuchał naszych próśb, obdarzył nas potrzebnymi darami i umacniał naszą ufność. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Eucharystia to dziękczynienie za Boże dary i zbawienie. Częściej jednak potrafimy prosić niż dziękować. Złóżmy teraz nasze podziękowa­nie za Bożą Opatrzność, za zbawienie i za dobra doczesne otrzymane od Boga.

Przed rozesłaniem

„Nie możemy służyć Bogu i mamonie". Troszcząc się o sprawy życia doczesnego, nie zapominajmy o Królestwie Bożym, ale zaufajmy Bogu, który nas błogosławi i darzy swymi dobrami. W naszych codziennych sprawach postawmy Boga na pierwszym miejscu, a wtedy nasze życie, praca i troska o chleb nabiorą wartości wiecznych, bp Bóg nas nigdy nie opuszcza i zawsze jest z nami.