Przemawiaj do nas mową Krzyża

Stacja III – pierwszy upadek pod krzyżem

Dlaczego upadł? On, pełen mocy Syn Boży, potyka się zaledwie po kilkunastu metrach krzyżowej drogi. Samson pozbawiony przez Dalilę danej mu przez Boga siły? Trzcina złamana wbrew zapowiedziom proroka? Goliat powalony kamieniem? Nie! Uderzając twarzą o jerozolimski bruk „Jezus tworzy nową formę solidarności z nami, którzy tak często kierujemy do Nieba słowa skargi, a czasem nawet wręcz rozpaczy” (Audiencja generalna, 30.11.1988).

Przemawiaj do nas… Nieczuły na obelgi. Przemawiaj do nas twarzą jak głaz. Przemawiaj do nas uniewinniającą bliskością. Przemawiaj do nas Wspomożycielu wsparty przez Ojca (por. Iz 50, 7-9). Niech za Twoją sprawą „jeszcze raz dobro okaże się mocniejsze od zła” (Homilia, 1.04.1983).

Stacja IV – Jezus spotyka swą Matkę

Choć „wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” (Łk 1,49), to jednak „zobaczysz więcej niż to” (J 1,50). Czy ową wielką rzeczą i czymś więcej miało być, zgodnie z zapowiedzią Symeona, niezawinione cierpienie Umiłowanego? Być może jeszcze nie przeczuwała, że „ogołocony ze wszystkiego” gdy „pozostała Mu tylko Matka, ją także – w akcie najwyższego wyrzeczenia” da „światu, zanim swą misję dopełnił ofiarą z własnego życia” (Audiencja generalna, 23.11.1988).

Przemawiaj do nas… Synu Dziewicy, Oblubieńcu Oblubienicy. Przemawiaj do nas miłością silniejszą niż wody obojętności i rzeki nienawiści (por. PnP 8,7).

Stacja V – Szymon z Cyreny pomaga dźwigać krzyż

„Tego przymusili, żeby niósł krzyż Jego” (Mt 27,32). Jest przymus fizyczny. Zakładający brak zgody przymuszanego. I jest przymus wewnętrzny. Muszę, bo chcę. Bo tak każe miłość. „W ciszy kontemplacji Matka Teresa słyszała wołanie Jezusa na krzyżu: Pragnę! To wołanie, przenikające do głębi jej serce, kazało jej wyjść na ulice Kalkuty (…) aby szukać Jezusa w człowieku” (Anioł Pański, 7.09.1997). Pragnienie Boga rodzi pragnienie w człowieku.

Przemawiaj do nas… Zmiażdżony cierpieniem, Boże w postaci Sługi, niosący grzechy wielu, wzbudź w nas pragnienie. „Zamień przymus zewnętrzny na wewnętrzną potrzebę serca!” (Koloseum, Wielki Piątek 1984).