Przemawiaj do nas mową Krzyża

Stacja IX – Trzeci upadek pod krzyżem

„Pan zwalił na Niego winy nas wszystkich” (Iz 53,6). Wszystkich. „Jeżeli mówimy, że nie mamy grzechu, to samych siebie oszukujemy i nie ma w nas prawdy” (1J 1,8). To za nas, za nasze grzechy Ojciec „uczynił grzechem absolutnie Bezgrzesznego (…) aby objawić miłość, która zawsze większa jest od całego stworzenia, która jest Nim samym” (Redemptor hominis, 9).

Przemawiaj do nas… Baranku bez skazy, Pierworodny całego stworzenia zmiażdżony cierpieniem, daj nam poznać „jakim straszliwym cierpieniem jest grzech” (Koloseum, Wielki Piątek 1984).

Stacja X – Obnażenie na Golgocie

„Wy wszyscy, którzy zostaliście ochrzczeni w Chrystusie, przyoblekliście się w Chrystusa” (Ga 3,27). Bóg ogołocony jest Bogiem obdarowującym. Pozbawiony godności przywraca godność. Zdjęta z Niego szata wróciła do człowieka. Wypłukana we Krwi Baranka stała się białą szatą zbawionych. Odpowiedź Boga, „odpowiedź wiary, która sięga nie tylko w sferę pojęć, ale w sferę samego istnienia, samej rzeczywistości” (Homilia, 2.04.1983).

Przemawiaj do nas… Baranku Paschalny bez wdzięku ani blasku, w tajemnicy swojego ogołocenia odpowiadający na podstawowe dla nas pytanie: „Kim jestem? (…) Kim stałem się przez tę Świętą Noc?” (tamże).

Stacja XI – Jezus przybity do krzyża

„Jeśli Ty jesteś królem żydowskim… Czy Ty nie jesteś Mesjaszem…” (Łk 23,37.39). Patrzyli i nie rozumieli. Nie wszyscy. Jeden pojął logikę Bożą. „Wspomnij na mnie…” (Łk 23,42). Trzeba mieć serce i umysł Dobrego Łotra, by zrozumieć, że On jest „Mesjaszem przekraczającym wszelkie schematy i wszelki rozgłos, którego nie da się zrozumieć przy pomocy logiki sukcesu i władzy” (Orędzie na XVI ŚDM, 2).

Przemawiaj do nas… Ty, który nie skorzystałeś ze sposobności, aby na równi być z Bogiem, ale przyjąłeś postać sługi (por. Flp 2,6-7) ucz nas rozumieć logikę daru.