On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy. Ps 24

Ofiarowała wszystko, kiedy inni, wrzucając znacznie więcej, dali tylko z tego, co im zbywało. Wdowa, zwłaszcza, gdy nie miała dzieci, zdana była na łaskę innych ludzi. Ona zaryzykowała, a może raczej zaufała, dając wszystko, co posiadała na swoje utrzymanie. Choć kwota, jaką wrzuciła nie przyniosła wielkiego pożytku, to Jezus jednak na jej ofiarę zwrócił uwagę, określając ją jako największą.

W postawie wdowy zachwyca jej ofiarność, ale chyba jeszcze bardziej – zaufanie. Czy stać mnie na taką postawę. Czy wrzuciłabym jakąkolwiek ofiarę, gdybym cierpiała niedostatek? A może raczej tłumaczyłabym się, że te pieniądze są mi koniecznie potrzebne do życia. Czy nie jest tak, że w pierwszej kolejności myślimy o tym, jak zabezpieczyć własny byt tak, by  mieć jeszcze coś w zanadrzu? I to nie tylko w sprawach finansowych…

Ewcia13495 S. Anna i Przyjaciele- Wdowi grosz