FIGA

Drzewo i jego owoc. Znane w epoce neolitu, uprawiane od tysięcy lat w krajach Bliskiego Wschodu i innych subtropikalnych regionach.

Dorasta do 15 m. wysokości, gęste liście dają więc cień, co w gorących krajach jest jedną z zalet samego drzewa.

Drzewa są rozdzielnopłciowe. Żeńskie słupki zebrane w gruszkowatego kształtu kwiatostany ukryte są we wnętrzu mięsistego dzbana. Aby zawiązały się nasionka, muszą zostać zapylone, co czynią osy błonkówki odwiedzając drzewa męskie i żeńskie. W starożytności umiano jednak zapylać kwiaty figowca, a co najmniej pomagać w tym osom.

To, co potocznie nazywamy owocem figi, lub po prostu figą, w istocie jest owocostanem. W jego wnętrzu tkwią właściwe owoce, które przy jedzeniu odczuwamy jako ziarenka.

Owoce figowca są bardzo bogate odżywczo i zawierają wiele składników mineralnych ważnych dla zdrowia. Mogą być spożywane świeże lub suszone. I to spowodowało, że od tysięcy lat służą ludziom i są uprawiane.

Często sadzi się je rzędami na skraju winnic, co osłania winorośl od wiatru.

Owocostany drzew męskich, kształtem podobne do żeńskich, są niejadalne. Ogryzają je zwierzęta, przez co zyskały nazwę fig kozich.

Otwórz: Mt 7, 16n; 21, 19NN; Łk 13, 6nn.

Autor: ks. Tomasz Horak