JAŁMUŻNA

Dary przeznaczone dla potrzebujących. Biblia często wspomina o dawaniu jałmużny jako powszechnej praktyce, ponieważ jałmużna sprasza błogosławieństwo Boże i pozwala zachować we wspólnocie właściwe relacje. W ST zaleca się jest troskę o biednych (Prz 14,21.31; Iz 58,6-8) jako postępowanie słuszne; wymaga ono oddania co trzy lata dziesięciny dla biednych (Pwt 14,28-29) i pozostawiania biednym tego, co upadło w czasie zbierania plonów (Pwt 24,19-22). Także NT zaleca tradycyjną żydowską praktykę dawania jałmużny (Mt 6,1-4), nazywając ją słowem pochodnym od słowa greckiego, które znaczy „miłosierdzie". Wczesne wspólnoty chrześcijańskie troszczyły się o biednych (Dz 6; 2 Kor 8-9), a przypowieść o owcach i kozłach (Mt 25,31-46) uzależnia wyrok na sądzie ostatecznym od troski o potrzebujących.
(EB)