JAN CHRZCICIEL

hebr. Yehohanan, skrócone Johanan oznacza: Jahwe się zmiłował. Imię, które z polecenia anioła nadał swojemu synowi kapłan Zachariasz, mąż Elżbiety, pochodzącej z rodu Aarona i długo niepłodnej (Łk 1,5-24.57-63).

Jeszcze jako niemowlę został poświęcony Bogu. Jan spędził jakiś czas w samotności na pustyni (Łk 1,80), a w 15. roku rządów cesarza Tyberiusza rozpoczął publiczną działalność, wzywając lud do nawrócenia i obmycia się na jego znak w Jordanie (Łk 3,1-18; Mt 3,1-12; Mk 1,2-8). Stąd wziął się jego przydomek Chrzciciel (Mt 3,1; 11,11. 12;14, 2,8; 16,14; 17,13; Mk 1,4; 6,25; 8,28; Łk 7,20.33; 9,19). Jan zapowiedział przyjście Mesjasza w osobie Pana Jezusa (Mt 3,11-12; Mk l,7-8; Łk 3,13-17; J 1).

Kiedy publicznie potępił cudzołóstwo króla Heroda Antypasa z Herodiadą, został przez niego uwięziony, a później ścięty podczas urodzinowej uroczystości Antypasa na życzenie Herodiady (Mt 14,1-11; Mk 6,17-28). Uczniowie Jana Chrzciciela przeszli częściowo do Jezusa (J 1,35-49); niektórzy, wierni mistrzowi znajdowali się w Efezie (Dz 18,25; 19,3-4).
(za: Gość Niedzielny Nr 2/2002)