JAN EWANGELISTA

Syn rybaka Zebedeusza i brat Jakuba. Razem z bratem powołany przez Pana Jezusa na ucznia i Apostoła (Mt 4, 21-22; 10, 2; Mk l, 19-20; 3, 17; Łk 6, 14).

Razem z bratem i Piotrem był świadkiem wskrzeszenia córki Jaira (Mk 5, 37; Łk 8, 51), przemienienia na górze i modlitwy Pana Jezusa w Ogrójcu (Mt 17, l; 26, 37; Mk 9, 2; 14, 23; Łk 9, 28). Pan Jezus nazwał jego i Jakuba "Synami Gromu" (Mk 3, 17).

Tradycja uważa go za ucznia "którego miłował Jezus". Po zmartwychwstaniu Pana Jezusa działał w Jerozolimie (Dz l-4; Ga 2, 9) i w Efezie, cierpiał na Patmos i zmarł za panowania cesarza Trajana na początku II wieku po Chr. Tradycja przyznaje mu autorstwo Ewangelii, trzech listów i Apokalipsy.

W Ewangelii autor ukazuje bóstwo Chrystusa Pana i wzywa do wiary w Niego. W listach pisze o miłości Boga do ludzi i wzywa do jej odwzajemnienia. W Apokalipsie zachęca do wytrwania w wierze pomimo utrapień a nawet prześladowań, bo ten, kto wytrwa do końca, będzie zbawiony.
(za: Gość Niedzielny Nr 11/2002)

WIĘCEJ :.