Garść uwag do czytań na VIII niedzielę zwykłą roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.
Jaki związek tego czytania z pozostałymi? Widzę jeden: to wezwanie do odpowiedzenia miłością na miłość. To ona, miłość do Boga, daje szanse na nawrócenie się. Kto uważa, że nie ma już szansy, nie nawróci się.
Kontekst Ewangelii Mk 2, 18-22
Kim jest Jezus? Co może mi dać? To pytania unoszące się na pierwszą częścią Ewangelii Marka. Naucza – „czas się wypełnił, bliskie jest królestwo niebieskie, nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, powołuje pierwszych uczniów, a potem dokonuje pierwszego cudu: uzdrowienia opętanego. A potem teściową Piotra i wielu innych, w tym trędowatego i paralityka, któremu odpuszcza grzechy. Powołuje też grzesznika – celnika Lewiego, czym prowokuje konflikt z oficjalnym judaizmem. Później następuje scena opowiadana w czytaniu Ewangelii tej niedzieli, a po niej dwa kolejne konfliktujące Jezusa z owym oficjalnym judaizmem wydarzenia: usprawiedliwianie łuskanie w szabat kłosów i uzdrawianie w szabat.
Jezus więc przedstawia samego siebie, przedstawia też czym jest nadchodzące królestwo. Swoimi cudami obiecuje życie bez wpływu demonów i bez chorób. Ale jednocześnie pokazuje, że reformie musi ulec też wiara Żydów. Nie będzie chodzić o prawo; o sztywne trzymanie się jego litery, a przy tym znajdowanie mnóstwa sposobów na jego obejście. Żydzi nie tylko mają składać Bogu daninę przestrzegania prawa, i to zresztą nieraz opacznie rozumianego, ale muszą swojego Boga pokochać; muszą zrozumieć, o co Mu chodzi i nie zstępować wiary religijnym formalizmem.
Na tym tle przesłanie czytanego w tę niedzielę fragmentu dzieła Marka wydaje się jasne: nadchodzi nowe; nie tkwijcie w tym, co stare.
Przytoczmy w tym miejscu ten tekst.
Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Jezusa i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?»
Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.
Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze część ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki przepadną. Raczej młode wino należy wlewać do nowych bukłaków».
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |