Czy to, o co prosimy, ma pomnożyć chwałę Boga czy naszą? Chwałę Boga czy... naszej wspólnoty?
Łaska, światło, wspólnota. Wystarczająco dużo, by bojąc się podstępów, nie bać się o włosy na głowie.
Przyjęcie wyprawione przez Lewiego zgromadziło tłum – podobnie i my jesteśmy elementami szerszej wspólnoty.
Trwanie we wspólnocie z Jezusem jest łaską. Ale stanowi jednocześnie zaproszenie do budowania relacji o charakterze dynamicznym.
Rodzina powstaje wówczas, gdy urzeczywistnia się przymierze małżeńskie, które otwiera małżonków na dozgonną wspólnotę miłości i życia.
Droga ku nawróceniu i pojednaniu z Bogiem i wspólnotą Kościoła wymaga zasadniczego zwrotu, którym jest żal za grzechy.
Radość autentyczna i głęboka nigdy nie jest w pojedynkę. Jest dziełem i owocem wspólnoty, bycia razem.
Potrzebuje ich każda społeczność. Są regułą życia i znakiem rozpoznawczym. Ich brak sprawia, że wspólnota staje się bezbarwna...
Podstawą jedności jest dystans do samej siebie i tego, co robię dla dobra wspólnoty.
Za wstawiennictwem św. Stanisława Papczyńskiego, będzie odmawiana codziennie przez wspólnotę księży marianów z Góry kalwarii, od środy, 25 marca.
… choć do jednego celu.