Wielki Tydzień i Wielkanoc 2005

Papież nie uzdrawia (Dz 9,31-42; Ps 116B; J 6,63b.68b; J 6,55.60-69)

Kolorowe gazety krztuszą się od tytułów „Jan Paweł II cudotwórca”, „Papież uzdrowił śmiertelnie chorego”. To nieprawda. Papież nikogo nie uzdrowił. Jeśli Bóg działał przez Niego to tylko dlatego, że Jan Paweł II był przeźroczysty. To Bóg wskrzesza, dotyka, uzdrawia.

„Słowo Boże zawsze szuka spełnienia, szuka ludzi, którzy je spełnią. Słowo szuka serc, w których może usiąść, rozgościć się. W sercu papieża mogło usiąść. Dlatego spotkania z nim przemieniały ludzi. To nie papież poruszał: to Duch Święty, który w nim rozpostarł swój namiot” – opowiada prof. Jan Grosfeld. A znany polski teolog ojciec Jacek Salij dopowiada: „Trzeba zachować miarę i w naszym całym podziwie i wdzięczności zobaczyć jedno: przecież przez Jana Pawła II działał sam Bóg! Strasznie dużo się stało za tego pontyfikatu, ale to przecież działał sam Pan. A wielkość Papieża polegała na tym, że się temu działaniu całkowicie poddawał.”

Po usunięciu wszystkich, Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do ciała i rzekł: Tabito, wstań! A ona otwarła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła

Usunął wszystkich. Nie chciał tłumu gapiów. Padł na kolana i rozmawiał z Tym, który niedawno wyciągnął go z głębin jeziora. Słowa „Wstań” wypowiedział do... ciała. Jak Ezechiel stawał w dolinie śmierci i prorokował. I ciało ożyło.

Po wskrzeszeniu Tabity Piotr nie zawołał wszystkich domowników. Wezwał jedynie „świętych i wdowy”. Jak dosłownie brzmią te słowa! Cudzoziemiec, sierota, wdowa – ludzie zagubieni, opuszczeni i samotni. Prawdziwa święta rodzina Pana Zastępów.

Modlitwa poranna

Pan strzeże ludzi pełnych prostoty: byłem bezsilny, a On mię wybawił.
Wróć, moja duszo, do swego spokoju, bo Pan ci dobrze uczynił.
Uchronił bowiem moje życie od śmierci, moje oczy - od łez, moje nogi - od upadku.
Będę chodził w obecności Pańskiej w krainie żyjących.
Ufałem, nawet gdy mówiłem: Jestem w wielkim ucisku.
Powiedziałem w swym przygnębieniu: Każdy człowiek kłamie!
Cóż oddam Panu za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia i wezwę imienia Pańskiego.

(Ps 116)