6. Niedziela Wielkanocna (A)

Przyjdę do was

Piotr Blachowski

Zapowiedź odwiedzin ekscytuje nas, bowiem czekamy wtedy na gości, z którymi lubimy przebywać, których lubimy słuchać. Znając termin wizyty, ogarniamy dom, sprzątamy, przygotowujemy specjały, odświętnie się ubieramy. A jak wyglądają nasze przygotowania do wizyty zapowiedzianej w dzisiejszych czytaniach i w Ewangelii?

Czy słowa zawarte w podtytule, a skierowane do nas poprzez Ewangelię świętego Jana, zmobilizują nas podobnie jak pierwszych chrześcijan? Można by pomyśleć, że im było łatwiej uwierzyć, bo widzieli cuda i uzdrowienia. A przecież Chrystus powiedział: Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli. Dzieje Apostolskie opowiadają nam dzisiaj o wierze ludu Samarii, o tym, jak dzięki przyjęciu Słowa Bożego dokonywały się cuda uzdrowień, uwolnień od opętania. Słowo Boże ma wielką moc sprawczą.

Ktoś powie być może, iż nie trzeba by uzdrowień, gdyby nie było chorób, nie potrzeba by uwolnień, gdyby nie było opętań. Ale, niestety, tak nasze życie tu na ziemi jest skonstruowane i zaplanowane, że nie jesteśmy w stanie sami uwolnić się od problemów, chyba że tak, jak nam radzi święty Piotr w swoim Liście: „A z łagodnością i bojaźnią [Bożą] zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem – jeżeli taka wola Boża – cierpieć dobrze czyniąc, aniżeli czyniąc źle.” (1P 3,16-17). To słowa, które warto przemyśleć, poddać pod rozwagę, bowiem nie brakuje ludzi, którzy kpią sobie z tych, którzy działają dla dobra innych.

Na koniec otrzymujemy Słowo Chrystusa. Słowo o miłości, wierności, ale także praworządności, bowiem czymże innym jest zachowywanie przykazań? Bądźmy wierni, praworządni i miłosierni, wtedy doczekamy życia, na które czekamy – życia wiecznego. Pan daje nam Słowo, które powinno być dla nas Słowem najważniejszym: „Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie”. (J 14,21). Myślę, iż w tym miejscu każde dodatkowe słowo jest zbędne.

Jezu Chryste Zmartwychwstały, pozwól, prosimy, abyśmy posługiwali się prawdą, miłością i wiarą. Pozwól nam wsłuchiwać się w Twoje Słowa. Przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie.