Nieśmy Ewangelię ubogim

Rozważanie różańcowe - wtorek

Odmawiając bolesną część różańca świętego, spróbujmy wraz z Maryją towa¬rzyszyć Jezusowi na Jego drodze krzyżowej. Jeżeli „ktoś zmierza ku Bogu, nie oddala się od ludzi, ale staje się im prawdziwie bliski". Dlatego oddając się Bogu w tej modlitwie, otwórzmy oczy na otaczających nas braci i siostry i przez ręce Maryi, do której „odwołują się ludzie wszystkich czasów i ze wszystkich stron świata" - polecajmy ich miłości Pana (por. Deus caritas est, 42).


Jezus modli się w Ogrójcu

„Kto usiłuje uwolnić się od miłości, będzie gotowy uwolnić się od człowieka jako człowieka. Zawsze będzie istniało cierpienie, które potrzebuje pocieszenia i pomocy. Zawsze będą sytuacje materialnej potrzeby, w których konieczna jest pomoc w duchu konkretnej miłości bliźniego" (Deus caritas est, 28).
Jezus zna sytuacje naszej nędzy, zwłaszcza tej duchowej, wymagającej „interwencji z góry". Nie ucieka przed człowiekiem, któremu trzeba okazać miłość, nawet kosztem własnego życia. Jego modlitwa w Ogrójcu jest walką, w której ostatecznie zwycięża zgoda na wolę Ojca.
Boże, który jesteś miłością, obdarz pokojem i nadzieją ludzi ogarniętych lękiem przed cierpieniem i krzyżem.


Jezus jest biczowany

„We wspólnocie wierzących nie może być takiej formy ubóstwa, by komuś odmówiono dóbr koniecznych do godnego życia" (Deus caritas est, 20).
Jezus wielokrotnie pomagał człowiekowi. Uzdrawiał, leczył, pocieszał we wszystkim, objawiając miłujące oblicze Ojca. Wypełniając swą misję do końca, przyjął na siebie również karę biczowania. A wszystko po to, by przywrócić nam godność dziecka Bożego, utraconą przez grzech. Boże, który jesteś miłością, obdarz pokojem i nadzieją rodzinę ludzką, niech będą szanowane w niej prawa człowieka, stworzonego na Twój obraz i podobieństwo.


Jezus jest koronowany koroną z ciernia

„Wiara ukazuje nam Boga, który dał swojego Syna za nas i budzi w nas zwycięską pewność, że to prawda: Bóg jest miłością!" (Deus caritas est, 39). Jezus, chociaż jest Bogiem i Królem wszechświata, przyjmuje cierniową koronę, która jest znakiem wyśmiania i poniżenia. Jest Synem Bożym, a zostaje potraktowany jak ostatni ubogi, który znikąd nie ma ratunku.
Boże, który jesteś miłością, bądź nadzieją i wybawieniem dla ludzi doświadczających poniżenia i pogardy.


Jezus dźwiga krzyż

„Wiara, nadzieja i miłość są nierozdzielne. Nadzieja w praktyce wyraża się w cnocie cierpliwości, która nie słabnie w czynieniu dobra nawet w obliczu pozornej porażki, i w pokorze, która akceptuje misterium Boga i ufa" (Deus caritas est, 39). Jezus idzie trudną drogą. Po ludzku doświadcza całkowitej porażki. Jego mocą jest bezgraniczne zaufanie Ojcu i Jego miłości. Wielkość Bożej miłości pozostanie dla nas tajemnicą.
Boże, który jesteś miłością, bądź nadzieją i światłem dla wszystkich kroczących w ciemnościach.


Jezus umiera na krzyżu

„Bóg nie zabrania nam wołać, jak Jezus na krzyżu: „Boże mój, Boże mój, czemuś Mnie opuścił?" (Mt 27, 46). Chrześcijanie bowiem pozostają utwierdzeni w przekonaniu, że Bóg jest Ojcem i kocha nas, nawet jeżeli jego milczenie pozostaje dla nas niezrozumiałe" (por. Deus caritas est, 38).
Jezus rozpięty na ramionach krzyża, wydaje się przytulać do swego serca zbolałą ludzkość. Doznając opuszczenia i osamotnienia, wyraża wobec swego Ojca skargę pełną bólu: „Boże, czemuś Mnie opuścił?".
Boże, który jesteś miłością, bądź nadzieją życia wiecznego dla umierających, niech zasną w Twoim pokoju.