26 grudnia, św. Szczepana

Wprowadzenie do liturgii

Bardzo zmieniła się od wczoraj atmosfera liturgii, która dziś przepełniona jest męczeńską krwią św. Szczepana. Jego świadectwo pokazuje nam jak my powinniśmy odpowiedzieć na bożonarodzeniowe wezwanie Jezusa i przypomina równocześnie, że nie ma wiary bez osobistego wyrzeczenia i ofiary. Niech ta święta liturgia da nam moc na trwanie w świadectwie.

Wprowadzenie do liturgii słowa

Dzień śmierci męczenników nazywano w starożytności chrześcijańskiej dniem narodzin dla nieba (dies natalis). To niebo zobaczył Szczepan w chwili swej śmierci. To niebo zobaczy każdy z nas, kto wytrwa w prześladowaniach dla prawdy, Ewangelii i Chrystusa, żyjącego dzisiaj w Kościele. Z uwagą wsłuchajmy się w słowo, które teraz skieruje do nas Pan.

Modlitwa powszechna

Chrystus przez swe przyjście przynosi nowe życie i umacnia ludzi do złożenia świadectwa wierze, dlatego błagajmy Go wspólnie:

1. Za Kościół święty, by krew męczenników umacniała wszystkich wezwanych do odważnego głoszenia ewangelii.
   R. Ciebie prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
2. Za prześladowanych dla Chrystusa, aby wobec ludzi nie lękali się swej wiary i byli zdolni cierpieć dla swego Pana.
3. Za diakonów naszej diecezji, aby spełniali swą posługą w Kościele pełni mądrości i Ducha Świętego.
4. Za wrogów Kościoła i prześladowców chrześcijan, aby krew męczenników przyniosła im zbawienie.
5. Za zamordowanych niewinnie, za wszystkie ofiary przemocy i nietolerancji, aby odzyskali pełne życie w Bogu, wstawiając się za swymi prześladowcami.
6. Za nas samych, abyśmy nigdy nie zdradzili Chrystusa i nigdy nie bali się wyznawać swej wiary wobec ludzi.

Ojcze, wysłuchaj naszej modlitwy, byśmy odnowieni przyjściem Chrystusa, jak św. Szczepan — Pierwszy Męczennik dali świadectwo wiary. Przez Chrystusa Pana naszego.

Przed prefacją

Dziękujmy Bogu za świętych, w których ukazuje nam wzór męstwa i ofiary.

Przed rozesłaniem

Na wytrwanie w dawaniu świadectwa i odważnym wyznawaniu Prawdy przyjmijmy teraz Boże błogosławieństwo.