"Ja przyszedłem po to, aby mieli życie i mieli je w obfitości"

4. Wiecie, jak łatwo jest uchylić się od odpowiedzi na te fundamentalne pytania. Ale wasza obecność tutaj dowodzi, że nie zamierzacie unikać rzeczywistości i odpowiedzialności!
Zależy wam na darze życia, którego udzielił wam Chrystus. Ufacie Chrystusowi, gdy mówi: «Ja przyszedłem po to, aby mieli życie, i mieli je w obfitości» (por. J 10, 10).
Początkiem naszego czuwania jest akt zawierzenia słowom Dobrego Pasterza. W Jezusie Chrystusie Ojciec wypowiedział całą prawdę o stworzeniu. Wierzymy, że przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Ojciec objawia całą swą miłość do ludzkości. Dlatego właśnie Chrystus nazywa siebie «bramą owiec» (J 10, 7). Jako brama, strzeże powierzonych Mu stworzeń. Prowadzi je na zielone pastwiska: «Ja jestem bramą. Jeżeli ktoś wejdzie przeze Mnie, będzie zbawiony - wejdzie i wyjdzie, i znajdzie paszę » (J 10, 9).
Jezus Chrystus jest prawdziwie Pasterzem świata. Nasze serca muszą się otworzyć na Jego słowa. Po to przybyliśmy na Światowy Dzień Młodzieży: z każdego stanu i diecezji Stanów Zjednoczonych, z całej Ameryki, ze wszystkich kontynentów. Symbolem naszej obecności są flagi, które przynieśli wasi delegaci, aby ukazać, że dzisiejszego wieczoru nikt nie jest tu obcy. Wszyscy stanowimy jedno w Chrystusie. Pan przyprowadził nas, tak jak prowadzi swoją owczarnię: Pan jest naszym Pasterzem, nie brak nam niczego. Pozwala nam leżeć na zielonych pastwiskach. Prowadzi nas nad wody, gdzie możemy odpocząć: orzeźwia nasze dusze. Choćbyśmy chodzili ciemną doliną, zła się nie ulękniemy, bo On jest z nami. On nas pociesza (por. Ps 23 [22], 1-4).
W tej chwili wspólnej refleksji nad Życiem, które daje Jezus, chcę was prosić, byście mieli odwagę opowiedzieć się po stronie prawdy. Nie lękajcie się uwierzyć w Dobrą Nowinę o Życiu, którą głosi Jezus w Ewangelii. Otwórzcie umysły i serca na piękno wszystkiego, co Bóg uczynił, i na Jego szczególną, osobistą miłość do każdego z was.
Młodzieży świata, usłysz Jego głos!
Usłysz Jego głos i idź za Nim!
Tylko Dobry Pasterz zaprowadzi cię do pełni prawdy o Życiu.

Część druga

1. Młodzi zgromadzeni w Denver mogą teraz zapytać: co Papież powie nam o Życiu?
Moje słowa będą wyznaniem wiary Piotra, pierwszego papieża. Moje orędzie może zawierać tylko to, co zostało przekazane od początku, ponieważ Dobra Nowina nie jest moja, lecz samego Jezusa Chrystusa.
Nowy Testament przedstawia Szymona - którego Jezus nazwał Piotrem, czyli skałą - jako pełnego energii i pasji ucznia Chrystusa. Ale Piotr także ulegał zwątpieniu, a w decydującej chwili nawet wyparł się tego, że był uczniem Jezusa. Jednak mimo tych ludzkich słabości Piotr był pierwszym uczniem, który publicznie wyznał wiarę w nauczyciela. Pewnego dnia Jezus zapytał: «‘A wy za kogo Mnie uważacie?‘ Odpowiedział Szymon Piotr: ‘Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego‘» (Mt 16, 15-16).
Poczynając od Piotra, pierwszego apostolskiego świadka, rzesze świadków, mężczyzn i kobiet, młodych i starych, z każdego narodu na ziemi, głosiły swą wiarę w Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i prawdziwego Człowieka, Odkupiciela człowieka, Pana historii, Księcia Pokoju. Tak jak Piotr mówili do Chrystusa: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego» (J 6, 68).
Dzisiejszego wieczoru i my wyznajemy tę samą Piotrową wiarę. Wierzymy, że Jezus Chrystus ma słowa Życia i że kieruje te słowa do Kościoła, do wszystkich, którzy otwierają Mu swoje umysły i serca z wiarą i zaufaniem.

2. «Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce » (1 10, 11). W tych słowach Jezusa z Ewangelii św. Jana znajdujemy inspirację dla naszej pierwszej refleksji.
Dobry Pasterz oddaje życie. Śmierć zagraża Życiu.
W naszym ludzkim doświadczeniu śmierć jest wrogiem życia. Jawi się jako intruz, który udaremnia nasze naturalne pragnienie życia. Jest to szczególnie widoczne w przypadku przedwczesnej lub gwałtownej śmierci, a zwłaszcza wówczas, gdy giną istoty niewinne.
Czyż można się zatem dziwić, że Pan Życia, Bóg Przymierza, pośród dziesięciu słów na Synaju wypowiedział też słowo «nie zabijaj» ? (por. Wj 20, 13; Mt 5,21).
Słowo «nie zabijaj» zostało wypisane na tablicach Przymierza - na kamiennych tablicach Prawa. Ale już wcześniej to prawo wyryte było w ludzkim sercu, w sanktuarium sumienia każdego człowieka. Według Biblii pierwszym, który doświadczył mocy tego prawa, był Kain, morderca swego brata Abla. Po dokonaniu tej straszliwej zbrodni natychmiast przygniotła go świadomość, że złamał przykazanie «nie zabijaj». Chociaż usiłował uciec przed prawdą, mówiąc: «Czyż jestem stróżem brata mego?» (Rdz 4, 9), głos wewnętrzny powtarzał: «jesteś zabójcą». Tym głosem było jego sumienie i nic nie mogło go zagłuszyć.