Pogrzeb Paciuszkiewicza – duszpasterza par niesakramentalnych

Żałobnej Mszy św. w jezuickim sanktuarium św. Andrzeja Boboli przewodniczył arcybiskup Kazimierz Nycz. Metropolita warszawski nazwał Zmarłego „człowiekiem mądrym, ciepłym, subtelnym w swojej duchowości”. 

W homilii rektor jezuickiego Collegium Bobolanum w Warszawie, o. Andrzej Majewski przypomniał, że zainteresowanie losem ludzi dorosłych, ale nie ochrzczonych zrodziło się u jego współbrata już na początku kapłaństwa, gdy prowadził duszpasterstwo akademickie w Lublinie.

„Wrażliwość na ludzi, którzy na skutek różnych okoliczności, czasem bardzo bolesnych, z trudem odnajdywali w Kościele swój dom, nigdy go już nie opuściła. Zajmował się nimi, interesował każdym z osobna, pocieszał” – mówił o. Majewski. Dodał, że owocem tych spotkań były liczne publikacje.

Wspomniał także o. Paciuszkiewicza jako cenionego spowiednika. „Posługa konfesjonału wyróżniała go nie tylko w Lublinie, ale i wtedy, gdy przeniósł się do Warszawy” – zaznaczył o. Majewski.

Kaznodzieja przypomniał, jak 11 września 1987 r. do o. Paciuszkiewicza przyszła para żyjąca w związku cywilnym. Zakonnik zanotował, że byli oni „z dala od Kościoła, czując się odtrąceni”. Miesiąc później zorganizował w Podkowie Leśnej pierwsze spotkanie z innymi parami niesakramentalnymi, aby „pomodlić się wspólnie i porozmawiać o ich problemach”. Na spotkanie przyszło 11 par.

O. Majewski stwierdził, że „choć o. Paciuszkiewicz nie był pierwszym, który wysłuchał ludzi do tej pory nie zawsze mile widzianych w Kościele, to duszpasterskiej trosce o nich nadał nowy, zdecydowany impuls”. „I od tej pory nigdy nie przestał im przypominać: jesteście w Kościele” – powiedział rektor Bobolanum, nawiązując do tytułu jednej z książek o. Paciuszkiewicza.

„Doprowadził do ołtarza wiele związków, które nie posiadały formalnych przeszkód, by związać się sakramentem małżeństwa” – zaznaczył kaznodzieja.

Przypomniał też o wielkim zaangażowaniu o. Paciuszkiewicza w działalność Stowarzyszenia „Przymierze Rodzin”, które skupia się na pomocy rodzicom w wychowaniu ich dzieci w duchu nauki Kościoła, kształci kadrę wychowawczą, zakłada szkoły.