Sympozjum liturgiczne diecezji siedleckiej

Temat „Mistagogia nieodzownym etapem chrześcijańskiego wtajemniczenia” przedstawił bp Kiernikowski. - Musimy dołożyć wszelkich starań, aby sakramenty w nas nie umarły i nie zwyciężyła mentalność starego człowieka. Mistagoga można porównać do doświadczonego przewodnika. Ten przewodnik poznał tajemnicę Jezusa Chrystusa, umie ją przekazać innym, ukazując związek tej tajemnicy z ich życiem – mówił.

„Katecheza mistagogiczna Ojców Kościoła i jej aktualność dzisiaj” to temat jaki podjął ks. dr Jerzy Duda, prorektor Wyższego Seminarium Duchownego diecezji siedleckiej. - Katecheza mistagogiczna stanowi jeden z najstarszych rodzajów literackich w Kościele. Jej źródłami są modlitwy liturgii sakramentów wtajemniczenia, teksty biblijne Okresu Wielkiego Postu i tygodnia paschalnego. Rozwijali ją pisarze i Ojcowie Kościoła: św. Justyn, Tertulian, św. Cyryl Jerozolimski, św. Ambroży, św. Jan Chyzostom, św. Augustyn. W pierwszych wiekach katecheza ta była zaadresowana do ludzi dorosłych, którzy przez sakramenty wtajemniczenia wchodzili do wspólnoty Kościoła. Była podyktowana troską pasterzy o świadomą i dojrzałą wiarę nowych chrześcijan. Mistagogia i dzisiaj jest konieczna w pierwszym rzędzie jako integralny element procesu chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych. Cały Okres Wielkanocny według posoborowego rytuału „Ordo initiationis christianae adultorum” winien być jej poświęcony. Ale także ochrzczonym, którzy przyjęli chrzest w dzieciństwie, katecheza mistagogiczna jest konieczna, aby mogli sobie uświadomić, jak wielkie misteria zostały im powierzone i jak winny one kształtować ich chrześcijańską egzystencję. Mistagogia jest konieczna rodzicom i chrzestnym, reprezentującym Kościół, w wierze którego chrzci się dzieci – mówił ks. dr Jerzy Duda.

„Mistagogiczny wymiar okresu wielkanocnego” przedstawił ks. dr hab. Bogusław Migut z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. - Nie wszystkie prawdy daje się przekazać przez katechezę. Potrzebne jest również świadectwo chrześcijańskiego życia. Nie da się bowiem rozprawiać o głębiach oceanu stojąc na brzegu. Głównym mistagogiem w Kościele jest Duch Święty. W okresie wielkanocnym w szczególny sposób jesteśmy wezwani do otwarcia się na Ducha Świętego, by On wprowadzał nas w rozumienie Słowa Bożego i sakramentów – powiedział.

O mistagogii jako stałej formacji chrześcijańskiej mówił ks. prof. dr hab. Zbigniew Wit z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. – Mistagogia otwiera człowieka na sferę Boską i transcendentalną. Tajemnica Jezusa Chrystusa pozostała niezmienna w sakramentach Kościoła. Udział w liturgii bez wiary jest swoistym świętokradztwem. W pierwszej kolejności Bóg przychodzi do nas w swoim Słowie. To Słowo wprowadza nas w niekończący się proces inicjacji chrześcijańskiej, w którym Bóg zajmuje pierwsze miejsce – mówił ksiądz profesor.

Ostatni temat „Wspólnota wierzących – środowisko doświadczania paschalnego misterium Chrystusa” przedłożył o. dr Ryszard Szmydki OMI z Poznania. - Chrześcijanin już na ziemi uczestniczy w tajemnicy paschalnej Chrystusa. Sakramentalne wprowadzenie w tę tajemnicę dokonuje się dość prosto. Na życie przekłada się jednak z wielkim trudem. Dlatego potrzebujemy ciągłej formacji chrześcijańskiej, by mieć w sobie Ducha Jezusa Chrystusa. Formacja mistagogiczna powinna prowadzić do tego, by zjednoczenie z Chrystusem owocowało jednością wierzących. Prawdziwy cud zbawczy polega na tym, że różni ludzie mogą żyć w jedności, potrafią sobie przebaczać i wzajemnie siebie miłować. Życie chrześcijańskie to ustawiczne nawrócenie, umieranie z Chrystusem i powstawanie z Nim do nowego życia. Trzy elementy konstytuują życie wspólnoty wierzących: Słowo Boże, sakramenty, komunia osób. Nasze parafie zasadniczo opierają się na sakramentach. Najbardziej w nich brakuje wspólnotowego słuchania Słowa i doświadczenia wspólnoty. Wielu ludzi czuje się w parafiach anonimowo. Wspólnota jest nieodzownym środowiskiem, aby chrzest wydał w nas owoce – mówił prelegent.