Kapłan i Król

Pan z wami.
I z duchem twoim
W górę serca
Wznosimy je do Pana.
Dzięki składajmy Panu Bogu naszemu
Godne to i sprawiedliwe

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.

Ty namaściłeś olejem wesela Jednorodzonego Syna Twojego, * naszego Pana Jezusa Chrystusa, * na wiekuistego Kapłana i Króla Wszechświata,

Jezus jest imieniem, natomiast Chrystus jest określeniem będącym tłumaczeniem na język grecki hebrajskiego słowa Mesijach (gr. Christos), co dosłownie znaczy: Namaszczony. W czasach starotestamentalnych termin ten odnosił się do królów, później do kapłanów, a w szczególny sposób do Zbawiciela. W czasach apostolskich termin ten stał się imieniem własnym Jezusa z Nazaretu.

Ojciec posyła Syna, jako Mesjasza przez namaszczenie. W tym posłaniu widzimy udział całej Trójcy. Namaścił Ojciec, namaszczany jest Syn, a Duch Święty jest samym Namaszczeniem. Cała działalność Jezusa Chrystusa wypływa z tej pełni. Ojciec posyła Syna w Duchu, jako Kapłana i Króla na wieki. Królestwo Boże nie podlega koncepcji czasowości, bo Chrystus jako Bóg jest poza czasem, jest wiekuistym.

Bycie Kapłanem i bycie Królem, czyli Namaszczonym (Chrystusem) staje się imieniem własnym Jezusa.Dlatego możemy powiedzieć, że świat ma tylko jednego Pana, jest nim Jezus Chrystus. Każde kapłaństwo i każda władza jest uczestnictwem w tym jedynym, Chrystusowym posłannictwie. Więc na podobieństwo Jezusa, każdy z nas, powinien służyć i panować nad stworzeniem tylko po to, by pełnić wolę Ojca, jaką jest budowanie Jego Królestwa.