Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.
więcej »Przyznanie Maryi tytułu Theotokos wiąże się ze sporami chrystologicznymi czwartego wieku i Soborem w Efezie.
Jednym z punktów były kontrowersje, związane z nauczaniem Nestoriusza, opowiadającego się za nazwaniem Maryi Christotokos – Matką Chrystusa.
Odwołując się do tamtych sporów i wydanego przez sobór orzeczenia Święty Jan Paweł II pisał w Liście na 1600. rocznicę I Soboru Konstantynopolitańskiego i 1550. rocznicę Soboru Efeskiego: „Sobór Efeski miał przede wszystkim walor chrystologiczny, gdyż zdefiniował prawdę o istnieniu dwóch natur w Jezusie Chrystusie, boskiej i ludzkiej, aby w ten sposób uściślić autentyczną naukę Kościoła, wyrażoną już przez sobór w Nicei w roku 325, która jednak była zagrożona przez głoszenie różnych interpretacji prawdy wyjaśnionej na tym soborze, zwłaszcza zaś przez głoszenie różnych sformułowań używanych w nauczaniu nestoriańskim. W ścisłym związku z tymi orzeczeniami Sobór Efeski miał również znaczenie soteriologiczne, naświetlając, że – według znanego adagium – «nie doznało uzdrowienia to, czego Chrystus nie przyjął» . Ściśle związana z doniosłością tych definicji dogmatycznych była też prawda dotycząca Najświętszej Dziewicy, powołanej do jedynej i niepowtarzalnej godności Matki Boga, Theotokos, jak to jasno zostało uwydatnione głównie w listach św. Cyryla do Nestoriusza i we wspaniałej Formula unionis z 433 roku” (3).
Dziś, po wiekach dzielących nas od ówczesnych sporów, Kościół modli się w uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki słowami: „Boże, Ty przez dziewicze macierzyństwo Najświętszej Maryi Panny obdarzyłeś ludzi łaską wiecznego zbawienia, spraw, abyśmy doznawali orędownictwa Dziewicy, przez którą otrzymaliśmy Twojego Syna, Dawcę życia”.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |