Słońce, góry i śnieg. Lata wędrówek i setki godzin patrzenia w zachwycie. Mimo to przychodzą chwile, gdy patrzę i odkrywam piękno do tej pory nieznane. Jak w ubiegłą środę, gdy leżąc po wywrotce na śniegu podziwiałem Tatry. Boże, pomyślałem, tak pięknych gór to jeszcze nigdy w życiu nie widziałem. Ani oko nie widziało… Jak wielkie rzeczy przygotował Bóg.

A przecież autor natchniony nie o takim pięknie pisał. Jest piękno, jakiego człowiek nawet się nie domyśla. Nie jest w stanie go sobie wyobrazić i opisać. Piękno nie oglądane. Piękno przeżywane. Piękno serca obcującego z Bogiem.

Otwórz moje oczy, abym podziwiał Twoje prawo, a wszystko stanie się piękne.

Czytania mszalne rozważa ks. Włodzimierz Lewandowski