IV niedziela Adwentu C
Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.
więcej »Refleksja na dziś
Sobota 29 stycznia 2011
Czytania » Przez wiarę
Przez wiarę, przez wiarą, przez wiarę… Tylekroć powtórzony zwrot uwrażliwia mnie na znaczenie wiary. Ale gdy czytam o Abrahamie i Sarze stawianych mi dziś za wzór, widzę, że ich wiara nie była pustą deklaracją. Za nią szły konkretne decyzje.
„W wierze pomarli oni wszyscy, nie osiągnąwszy tego, co im przyrzeczone, lecz patrzyli na to z daleka i pozdrawiali, uznawszy siebie za gości i pielgrzymów na tej ziemi. Ci bowiem, co tak mówią, okazują, że szukają ojczyzny. (…)Teraz zaś do lepszej dążą, to jest do niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się nosić imienia ich Boga, gdyż przysposobił im miasto”.
Nie doczekali się spełnienia wszystkich obietnic. Ale wierzyli, ze Bóg, który powiedział A, kiedyś powie i B. Sami zaś odeszli do lepszej ojczyzny. I sam Bóg nie wstydzi się przyznać do nich…
Oby i mnie się nie wstydził…
Pobieranie...
Przeczytaj komentarze | 2 | Wszystkie komentarze »
Ostatnie komentarze:
Wydaje się, że to nic trudnego, że wiara nie wymaga działania, bo wszystko odbywa się w duszy.
Tymczasem moją wiarę weryfikuje codzienne życie. Jej sprawdzianem jest miłość bliźniego i to, co w imię tej miłości robię.
Dlatego moja wiara jest zmaganiem z sobą - czasem aż do bólu niełatwym.
Wierzyć, to nieustannie upadać i powstawać.
Po prostu żyć.
"Jakże wam brak wiary?” Oni zlękli się bardzo i mówili jeden do drugiego : „Kim właściwie On jest, że nawet wicher i jezioro są Mu posłuszne?”
Mk 4,35-41
Posłuszeństwo, wierność, a ponad wszystko miłość do Boga pozwoliły odkryć Boga w konkretnych zdarzeniach i wędrówce Abrahama. Sara trochę dryfowała:) zamiast być wsparciem dla męża. Myślała po ludzku.Spieszno jej było. Bóg jest Panem czasu i miejsca. Cierpliwość jest rdzeniem miłości.
Dzisiejszy komentarz do czytań ma wydźwięk smutku.
Czy zjednoczenie z Bogiem może być smutne?
Nic bardziej mylnego:)
Posłuszeństwo pozwala odkryć Boga. Wiara,że jest tak blisko mnie, nas, że nie należy się lękać. Czy serce Abrahama i Sary nie było zaspokojone w przymierzu i obietnicach przez Boga danych ?
Ojcze! Jak pięknie "stąpasz" po Ziemi naszej, a my tak po ludzku roztrząsamy, zapominając o Twojej wielkości nad nami i w nas.
Ojcze wybacz i udziel miłości i wiary.
wszystkie komentarze >
Uwaga! Dyskusja została zamknięta.