WŁADZA POLITYCZNA

w czasach Jezusa pochodziła z nominacji cesarskiej. Na pierwszym miejscu listy panujących Łukasz wymienia cesarza Tyberiusza. Piętnasty rok jego panowania przypada najprawdopodobniej na 28/29 r. W okresie publicznej działalności Jezusa bezpośrednią i ograniczoną władzę sprawowali nad Palestyną tak zwani tetrarchowie. Tytuł ten przysługiwał panującemu nad czwartą częścią kraju. W Abilenie, położonej na północny zachód od Damaszku, rządził Lizaniasz. W Iturei i Trachonitis, czyli w regionach leżących na północ i na wschód od jeziora Genezaret, władzę sprawował Herod Filip, syn króla Heroda Wielkiego, zmarłego w roku czwartym przed erą chrześcijańską. Galileą i Pereą zarządzał jego brat Herod Antypas. Panował on najdłużej, bo około czterdziestu trzech lat. Tytułu tetrarchy nie nosił administrator Judei i Samarii, lecz jako Rzymianin był nazywany prokuratorem (hegemon). Łukasz wymienia Poncjusza Piłata pełniącego funkcję prokuratora w latach 26-36.
(za: Gość Niedzielny Nr 49/2003)