Brat naszego Boga

Urodzony 20 sierpnia 1845 r. w Igolami, w zubożałej rodzinie ziemiańskiej, Adam Chmielowski – Brat Albert, malarz, zakonnik, publicysta, chodzące dobro. Wcześnie osierocony (ojciec 1853, matka 1859), lecz właśnie rodzicom zawdzięcza wpojenie ideałów duchowych i patriotycznych. W czasie powstania 1863 roku walczy w oddziałach, kończąc ten rozdział życia 30 września 1863 r. W przegranej bitwie pod Mełchowem został ciężko ranny i dostał się do niewoli, gdzie w prymitywnych warunkach amputowano mu nogę. W maju 1864 r. znalazł się w Paryżu, gdzie dzięki pomocy Komitetu Polsko-Francuskiego poddał się dalszemu leczeniu i otrzymał najlepszą w tym czasie protezę. Po amnestii w 1865 r. powrócił do Warszawy. Realizując swoje malarskie powołanie podjął studia w warszawskiej Klasie Rysunkowej. W 1869 r., dzięki uzyskanemu od hrabiego Włodzimierza Dzieduszyckiego stypendium, wyjeżdża do Monachium, na Akademię Sztuk Pięknych. W Monachium Chmielowski poznał wybitnych malarzy, m. in. Maksymiliana i Aleksandra Gierymskich, Józefa Brandta, Józefa Chełmońskiego, Stanisława Witkiewicza. Przedstawił swój pogląd na twórczość artystyczną: "Istotą sztuki jest dusza wyrażająca się w stylu." Najciekawszym okresem twórczości były lata 1879-1880 – z tego okresu pochodzą głównie pejzaże i pierwsze obrazy religijne, wśród nich "Wizja św. Małgorzaty" oraz najlepszy obraz religijny Chmielowskiego "Ecce Homo".