Dzisiejszy czytelnik może się zdziwić, że Jezus jest synem Dawida poprzez Józefa, który nie był przecież Jego ojcem według ciała.
Pisaniu tej pracy towarzyszy gorąca modlitwa, aby to pojednanie się dokonało. Odnajdziemy na nowo przymierze Noego, aby pojednać się z wszystkimi synami Noego, z całą ludzkością. Zakłada to, że etapy poprzedzające nie zostały pominięte, że zostaliśmy wcieleni mistycznie w Chrystusa, utożsamieni z Nim w związku podobnym do małżeństwa Rut Moabitki: „Twój naród będzie moim narodem, a Twój Bóg będzie moim Bogiem”. Po zburzeniu wieży Babel znajdziemy się więc na nowo pod łukiem tęczy, pod znakiem przymierza noachickiego zawartego nie z narodem wybranym, lecz z wszystkimi ludźmi na ziemi.
Jakże wielką ulgą jest słyszeć skierowane do całego świata słowa Boga: „Już nigdy nie zgładzę wszystkiego, co żyje”. Niedopowiedziane pozostawało to, co zostanie zawarte w Prawie objawionym Mojżeszowi i spełnionym w Jezusie: lecz wy nie gładźcie samych siebie. Przykazania noachickie stanowić będą minimalny kodeks etyczny, aby nie-Żydzi, którzy uniknęli zagłady, szanowali życie, także życie innych ludzi, aby nie zakłócali ustalonego porządku w naturze, a w szczególności w Izraelu.
Jakie to są przykazania? Talmud wylicza je w traktacie „Sanhedryn”, 56 a i b.
„Nasi rabini nauczali: Synom Noego danych zostało siedem przykazań: prawa społeczne (posłuszeństwo władzom), zakaz bluźnienia, zakaz bałwochwalstwa, cudzołóstwa (małżeństwa zabronione), zakaz zabójstwa i kradzieży oraz zakaz spożywania mięsa pobranego ze zwierzęcia żywego. Rabbi Chanania ben Gamaliel mówił: zakazane jest również branie krwi ze zwierzęcia żywego. Rabbi Chizkija mówił: zakazana jest również kastraga. Rabbi Szimon mówił: zakazana jest również magia. (...) Bóg karze bowiem tylko wówczas, jeśli przedtem ostrzegał. Rabbi Eleazar dodaje zakaz mieszania (dotyczący roślin i zwierząt), choć wolno nosić szaty z różnych materiałów i siać razem ziarna różnego rodzaju, zakazane jest tylko krzyżowanie zwierząt odmiennych gatunków oraz szczepienie drzew inne niż jednorodne.”
Prawo to można ująć w siedem przykazań:
1. nie będziesz się kłaniał bałwanom,
2. nie będziesz zabijał,
3. nie będziesz kradł,
4. nie będziesz znieważał imienia Boga,
5. nie będziesz cudzołożył,
6. nie będziesz okrutny dla zwierząt,
7. będziesz żył sprawiedliwie.
Naród żydowski jest nosicielem tego Prawa, które ma uzdrowić narody pogańskie. Nie ma starać się nawracać ich na swoją religię, gdyż ważna jest nie liczba wierzących, ale raczej jakość świadków Przymierza, jakość pouczonej przez Boga ludzkości wobec barbarzyństwa bałwochwalców. To pewne, że gdyby wszystkie ludy przyjęły tę „umowę” synów Noego, oblicze ziemi zmieniłoby się zupełnie. Miałaby ona wpływ na wszystkie dziedziny etyki, zwłaszcza na płaszczyźnie manipulacji genetycznych, na płaszczyźnie rodziny, a także na płaszczyźnie równowagi ekologicznej całej planety: nakazuje szacunek dla drzew i dla zwierząt, dla drugiego człowieka w rodzinie i w społeczeństwie.
Izrael jest przekonany, że wśród narodów istnieją święci i kiedy ich odkrywa, otacza ich szacunkiem. Są to Chassidei umot haolam. W Jerozolimie, w Yad Vashem, można zobaczyć aleję obsadzoną ponad czterystu drzewami: każde z tych drzew wyobraża jednego spośród sprawiedliwych nie-Żydów, którzy narażali własne życie, aby ratować życie dzieci Izraela.
Fragment książki Brata Efraima "Jezus Żyd praktykujący"
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |