Już nie mam sił

Modlitwa inspirowana Psalmami.

więcej »

NA NIEDZIELĘ I UROCZYSTOŚCI

Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.

więcej »

Szukaj z nami Światła nadziei

Adwent z Wiara.pl 2004 Spis treści

Wtorek (III tydzień Adwentu)

Wypełniać wolę Boga (So 3,1-2.9-13; Ps 34; Mt 21,28-32)

Kiedyś przypominałem bardziej pierwszego z braci z dzisiejszej Ewangelii. W pierwszej chwili, na głos Bożego wezwania gotów byłem zrobić wszystko. Choćby była to rzecz najtrudniejsza. Gnany entuzjazmem myślałem, że zdobędę cały świat. Jednak ten zapał prędko mijał. Cofałem się przed trudem. Wielkim, uciążliwym, długotrwałym. Moje „tak” zamieniałem niespostrzeżenie w „nie”...

Dziś zastanawiam się, czy dorosłem już do postawy drugiego z braci. Ciągle jest mi trudno pełnić czyjąś, nie swoją wolę. Lecz skoro tyle razy zawiodłem czas najwyższy, abym w końcu zaczął swego Ojca szanować. Wiem, że nie będzie łatwo. Praca w winnicy, choć nieporównywalna z pracą w kamieniołomach, wymaga jednak sporego wysiłku. Nie wiem, czy starczy mi wytrwałości. Ale jeśli nie spróbuję, zawsze pozostanę lekkoduchem i nicponiem, niezdolnym do otrzymania dziedzictwa Ojca. Trzeba tylko, abym wespół z nawróconymi celnikami i nierządnicami moje „nie” zamienił w „tak”.

Kościół naucza:

Wszystkie te wymiary niedzieli, stanowiące o jej szczególnym charakterze, sprawiają, że jest ona w pełnym tego słowa znaczeniu dniem wiary. W nim to za sprawą Ducha Świętego, żywej «pamięci» Kościoła (por. J 14,26), każdy z .uczniów Chrystusa na nowo przeżywa w swoim «dzisiaj» pierwsze objawienie się Zmartwychwstałego. Stając przed Nim w niedzielnym zgromadzeniu, wierni słyszą wezwanie skierowane niegdyś do apostoła Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» (J 20,27). Tak, niedziela jest dniem wiary. Podkreśla to fakt, że podczas niedzielnej liturgii eucharystycznej, podobnie zresztą jak w uroczystości liturgiczne, odmawia się wyznanie wiary. Credo, recytowane lub śpiewane, uwypukla charakter chrzcielny i paschalny niedzieli, czyniąc z niej dzień, w którym człowiek ochrzczony w szczególny sposób odnawia postanowienie wierności Chrystusowi i Jego Ewangelii i z nową mocą uświadamia sobie przyrzeczenia chrzcielne. Przyjmując słowo i spożywając Ciało Pańskie patrzy jakby w oczy samemu zmartwychwstałemu Jezusowi, obecnemu w «świętych znakach», i razem z apostołem Tomaszem wyznaje: «Pan mój i Bóg mój!» (J 20,28).
(Jan Paweł II, Dies Domini 29)

Kościół modli się:

Tak, Panie i Boże nasz, niech będzie przyjęta ta ofiara za cały święty, katolicki Kościół, żeby był umocniony i zachowany bez wstrząsu, za kapłanów, królów i rządców, by byli utwierdzeni w pokoju z Kościołami i spokoju narodów, i za ubogich, potrzebujących, udręczonych, smucących się, smutnych i strapionych, za wszystkich zmarłych, którzy zostali oddzieleni i od nas odeszli, i za wszystkich, którzy stoją przed Twoim świętym ołtarzem i zanoszą modły za pośrednictwem mnie grzesznego; wysłuchaj ich błagania, odpuść ich winy i daruj ich grzechy. I [niech będzie przyjęta] za ten kraj i jego mieszkańców, za to miasto i jego mieszkańców; otocz je. Panie, murem mocnym i oddal od niego, z Twojej łaski, głód, epidemię, szarańczę, bruchus, świerszcza. Niech nie panuje nad nami nieprzyjaciel nasz i niech nie naigrawa się z nas nasz przeciwnik. I [niech będzie przyjęta] za N i N.

Tak, Panie i Boże nasz, według miłosierdzia Twego i mnóstwa Twojej życzliwości postępuj z Twoim ludem i moją nicością i nie według moich grzechów i nieprawości moich, lecz byśmy zasłużyli, ja i oni, na przebaczenie win i odpuszczenie grzechów przez to święte Ciało Twoje, które z wiarą w Jego prawdziwość spożywamy przez łaskę, która od Ciebie pochodzi. Amen.
(Liturgia Wschodnia, Liturgia Apostołów Addea i Mari)

Adoracja Najświętszego Sakramentu:

Błagam Cię, drogi Zbawco, abyś mnie odzyskał! Tylko łaska Twoja może to uczynić. Nie mogę zbawić siebie sam. Nie mogę odzyskać mojej straconej ziemi. Bez Ciebie nie potrafię nawet zwrócić się ku Tobie, nie mogę podobać się Tobie ani ocalić mojej duszy. Będę szedł od złego do gorszego, zupełnie odpadnę od Ciebie, całkowicie opancerzę się w moim zaniedbaniu obowiązku, jeśli będę polegać tylko na własnych siłach. Siebie samego zamiast Ciebie uczynię ośrodkiem mojego życia. Jakiegoś bożka, przeze mnie samego wytworzonego, będę wielbił zamiast Ciebie, jedynego prawdziwego Boga i mojego Stwórcy, jeśli Ty mnie łaską Twoją od tego nie powstrzymasz. Wysłuchaj mnie, Panie umiłowany! Dostatecznie długo żyłem w tym nieokreślonym, chwiejnym, nie mogącym mnie zadowolić stanie ducha. Pragnę przestać grzeszyć. Bądź łaskawy dla mnie i uczyń mnie zdolnym do stania się tym, czym - jak przecież wiem - powinienem być.
(J.H. Newman)

«« | « | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | » | »»

Tydzień z Wiara.pl

Uroczystość Chrystusa Króla

Chrystus Królem i Panem całego świata. Komentarze do liturgii i modlitwa wiernych.

Władca królów ziemi

Garść uwag do czytań na Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.

		Dzisiaj: 23.11.2024
	
			«
		
			»
		Listopad 2024
	
				N
				P
				W
				Ś
				C
				P
				S
			
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											31
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11
				
											12
				
											13
				
											14
				
											15
				
											16
				
											17
				
											18
				
											19
				
											20
				
											21
				
											22
				
											23
				
											24
				
											25
				
											26
				
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7