Już nie mam sił

Modlitwa inspirowana Psalmami.

więcej »

NA NIEDZIELĘ I UROCZYSTOŚCI

Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata

Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.

więcej »

Szukaj z nami Światła nadziei

Adwent z Wiara.pl 2004 Spis treści

Wtorek 21 grudnia 2004 (IV tydzień Adwentu)

Gdzie Ty jesteś, Panie Boże? (Pnp 2,8-14 albo So 3,14-18a; Ps 33; Łk 1,39-45)

Zawsze była pobożna i głęboko wierząca. Tak o niej mówili. Przychodzili do niej w trudnościach, bo zawsze potrafiła dodać otuchy, wskazać na to, co istotne, podpowiedzieć rozwiązanie. Powiadali, że ona wnosi Boga w życie innych.

Dlatego, gdy ją samą dotknęło nieszczęście w postaci strasznej choroby dziecka, byli przekonani, że sobie poradzi. Czasem ktoś zapytał, czy czegoś nie potrzebuje. Ktoś poklepał po ramieniu. Nic więcej.

Dziecko umarło. Lekarze z profesjonalną bezdusznością twierdzili, że nie cierpiało bardzo, bo wszystko odbyło się szybko. Był pogrzeb, wyrazy współczucia. I zaskoczenie. Podczas pogrzebu nie poszła do Komunii.

Gdy zszokowany ksiądz kilka dni później zapytał, dlaczego, usłyszał: „Gdzie był Bóg, gdy umierało moje dziecko? Skoro mnie opuścił, nie chcę Go wprowadzać na siłę w moje życie”.

Zdarza się, że czuję obecność Boga. Zdarza się, że w obecności niektórych ludzi mam wrażenie szczególnej Jego bliskości. Tak, jakby chodził z nimi, jakby wypełniał ich bardziej, niż innych. Lubię przebywać w ich towarzystwie. Tak, jak Elżbieta w obecności Maryi noszącej w sobie Jezusa.

Nie zastanawiam się, jak wiele ich kosztuje przynoszenie Boga. Korzystam.

Lubię pytać Boga, gdzie jest. Rzadko wpadam na myśl, że w sobie mam Go nieść innym.

Kościół naucza:

Ojcowie Soboru Watykańskiego II w Konstytucji Sacrosanctum Concilium wyrazili pragnienie, by «stół Słowa» szeroko otworzył wiernym skarbiec Pisma Świętego. Dlatego zezwolili, by podczas sprawowania liturgii szczególnie fragmenty biblijne były odczytywane w języku dla wszystkich zrozumiałym. Kiedy bowiem w Kościele czyta się Pismo Święte, przemawia sam Chrystus. Równocześnie zalecili celebransowi wygłaszanie homilii jako części samej liturgii, mającej wyjaśnić Słowo Boże i ukazać jego aktualność dla życia chrześcijańskiego. W czterdzieści lat po Soborze Rok Eucharystii może być dla wspólnot chrześcijańskich dobrą okazją do zweryfikowania tego aspektu. Nie wystarcza bowiem odczytywanie fragmentów biblijnych w języku zrozumiałym, jeśli nie jest ono poprzedzone odpowiednim przygotowaniem, pobożnym wysłuchaniem, medytacyjnym milczeniem, jakie są konieczne, by Słowo Boże dotknęło życia i je oświeciło.
(Jan Paweł II, Mane nobiscum 13)

Kościół modli się:

Pomnij, Panie, na Kościół swój
I wybaw go od wszelkiego złego,
I doprowadź go do doskonałości w miłości swojej,
I zgromadź go od czterech wiatrów,
Pełen świętości,
Do królestwa swego,
Któreś mu zgotował.
Albowiem Twoja jest moc i chwała,
Na wieki!
Niech przyjdzie łaska,
I niech przeminie ten świat!
Hosanna Bogu Dawidowemu!
Kto święty, niech przystąpi,
Kto zaś nie jest, niech czyni pokutę!
Maranatha!
Amen!
(Didache)

Adoracja Najświętszego Sakramentu:

Boże mój. Ty jesteś moim życiem; jeśli Ciebie opuszczę, będę nieustannie łaknął. Upadłe dusze łakną w piekle, bo nie mają Boga. Łakną, chociaż chciałyby się pozbyć tego łaknienia, ale nie mogą przezwyciężyć konieczności swej pierwotnej natury. Ja jednak, Boże mój, pragnę łaknąć Ciebie lepszym łaknieniem. Pragnę być odziany w ową nową naturę, która z miłości do Ciebie tak bardzo za Tobą tęskni, że przezwycięża we mnie lęk przed zbliżeniem się do Ciebie. Przychodzę do Ciebie, Panie, nie tylko dlatego, że jestem nieszczęśliwy bez Ciebie, nie tylko dlatego, że tak bardzo mi Ciebie potrzeba, ale dlatego, że pod wpływem łaski Twojej zaczynam szukać Ciebie dla Ciebie samego, bo tak piękny jesteś i p.ełen tak wielkiej chwały.

Z lękiem wielkim przychodzę, ale z jeszcze większą miłością. O, niechże nigdy nie utracę, chociaż lata mijają, a z nimi serce się zamyka i wszystkie rzeczy stają się brzemieniem —niechże nigdy nie utracę owej młodzieńczej, żarliwej, zawsze żywej miłości do Ciebie! Niechże łaska Twoja uleczy niedostatki natury. Tym więcej uczyń dla mnie, im mniej ja dla siebie mogę uczynić. Im bardziej odmawiam otworzenia mego serca dla Ciebie, tym pełniejsze i mocniejsze niechaj będą Twoje nadprzyrodzone nawiedzenia, tym bardziej natarczywa i skuteczna Twoja obecność we mnie.
(J.H. Newman)

«« | « | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | » | »»

Tydzień z Wiara.pl

Uroczystość Chrystusa Króla

Chrystus Królem i Panem całego świata. Komentarze do liturgii i modlitwa wiernych.

Władca królów ziemi

Garść uwag do czytań na Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata roku B z cyklu „Biblijne konteksty”.

		Dzisiaj: 23.11.2024
	
			«
		
			»
		Listopad 2024
	
				N
				P
				W
				Ś
				C
				P
				S
			
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											31
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11
				
											12
				
											13
				
											14
				
											15
				
											16
				
											17
				
											18
				
											19
				
											20
				
											21
				
											22
				
											23
				
											24
				
											25
				
											26
				
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7