1. Niedziela Wielkiego Postu (B)

W obliczu pokus

Ks. Leszek Smoliński

„Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (por. Mt 4,4b). Słowo Boże wprowadza nas w scenerię Wielkiego Postu. Ukazuje pojedynek Jezusa z Szatanem, czyli przeciwnikiem, który na każdym kroku będzie sprzeciwiał się Jezusowi. „Diabeł tak kusi Jezusa na pustyni: Pokaż mi coś, wykaż się, żeby zasłużyć w moich oczach na tytuł Syna Bożego” (Michał Zioło OCSO).

Walka dobra ze złem trwa także dziś. Obejmuje ona zarówno zmaganie się z naszymi własnymi skłonnościami do grzechu, jak i odrzucenie Szatana i jego uwodzicielskich postępów (KKK 2752). Tę prawdę dobrze ilustruje film Patryka Vegi pt. „Oczy Diabła” (2021). Znany reżyser udostępnił w sieci szokujący dokument o handlu dziećmi w Polsce i na terenie innych państw Europy. Rozmawiał m.in. z matką, która chciała sprzedać swoje dziecko i z handlarzem. Vedze udało się uratować dziecko, które chciała sprzedać kobieta. Oddała je pod opiekę katolickiej organizacji zajmującej się adopcją dzieci. Pod koniec filmu reżyser wygłasza znamienny monolog z głębokim przesłaniem. „Człowiek z diabłem nie ma żadnych szans. Bo diabeł jest milion razy od nas inteligentniejszy. Mamy do czynienia z potworną, manipulacyjną, bezlitosną siłą. Ale gdy człowiek jest blisko Boga, to diabeł nie ma żadnych szans. I wówczas ryczy wściekle jak lew, bo wie, że już przegrał”.

Szczególnie twórczym sprawdzianem tej miłości, która „nie daje się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwycięża” jest miłosierdzie. To również „miara wyznaczona złu”, która pokazuje, że „zło nie odnosi ostatecznego zwycięstwa”. Orędzie o Bożym miłosierdziu przypomniał Bóg światu przez życie i misję św. Faustyny, którą Jan Paweł II nazwał „darem Bożym dla naszych czasów”. Dnia 22 lutego 1931 r., w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu, 26-letnia Faustyna miała pierwsze objawienie Jezusa Miłosiernego. W duchowym „Dzienniczku” zapisała Jezusowe wezwanie: „Wymaluj obraz według rysunku, który widzisz, z podpisem: Jezu, ufam Tobie. Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie” (Dz. 47). „Obiecuję, że dusza, która czcić będzie ten obraz, nie zginie. Obiecuję także, już tu na ziemi, zwycięstwo nad nieprzyjaciółmi, a szczególnie w godzinę śmierci. Ja sam bronić ją będę jako swej chwały” (Dz. 48).

Pragnienie Jezusa dotyczące wymalowania obrazu zostało zrealizowane przez bł. ks. Michała Sopoćkę, który zlecił namalowanie go wileńskiemu artyście malarzowi prof. Eugeniuszowi Kazimirowskiemu w 1934 roku, w czasie pobytu św. Faustyny w Wilnie i według jej wskazówek. Od września 2005 r. obraz jest czczony w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Wilnie. Obraz Jezusa miłosiernego jest narzędziem, przez które Jezus rozdaje łaski i naczyniem, którym ludzie czerpią te łaski ze źródła Miłosierdzia. Jest również znakiem, który przypomina wezwanie do praktyki miłosierdzia przez czyn, słowo i modlitwę (Dz. 742).

Naśladując przykład Jezusa, który podjął walkę z diabłem na pustyni, umocnieni przez Ducha Bożego, mamy odpierać wroga przez modlitwę i wytrwałość. I nieustannie przypominać sobie, że „nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (por. Mt 4,4b).

Panie Jezu, w czasie Wielkiego Postu pragniemy jeszcze bardziej zbliżyć się do Ciebie. Pomóż nam wejść na drogę postu, modlitwy i jałmużny, która prowadzi do Wielkanocy. Czuwaj nad nami, abyśmy potrafili z Twoją pomocą odrzucić pokusy, czyli okazje do popełnienia grzechu. Niech podjęcie wielkopostnych postanowień pomoże nam zrozumieć, że Ty zawsze o nas pamiętasz.