Chyba najtrudniejszą rzeczą dla człowieka jest poddanie swego myślenia czy sposobu działania pod osąd drugiego człowieka.

Jeśli dotyczy to rzeczy błahych, drugorzędnych, może przychodzić to łatwiej. Ale jeśli ma osądzić nas ktoś, kto nie ma takiej wiedzy czy doświadczenia jak my, nie wierzymy, że jego osąd będzie słuszny, dobry, sprawiedliwy, czyli zgodny z Bożym zamysłem.

Jezus poddał się pod osąd człowieka. Stwórca poddał się pod ocenę temu, co stworzył. I przyjął werdykt. Tylko dzięki temu zostaliśmy zbawieni. Dzięki posłuszeństwu.

Proszę Cię, Panie, daj mi taką pokorę, która nie lęka się żadnego ludzkiego sądu. Daj mi taką wiarę i ufność, które przyjmują każdy wyrok ze spokojem. Daj mi też miłość, która nie pozwoli mi oskarżać bliźnich przed Tobą.

Czytania mszalne rozważa Elżbieta Krzewińska