„Ja zaś będę prosił Ojca, a da wam innego Pocieszyciela, aby z wami pozostał na zawsze” (J 14,16).

W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus uświadamia uczniom, że są sprawy, których oni sami nie są w stanie pojąć. Stąd obietnica posłania Parakletosa   – „Pocieszyciela”, ale również „Orędownika” lub „Rzecznika”. Warto zwrócić uwagę, że Jezus nazywa Parakletosa „innym” Pocieszycielem, drugim. Sam Chrystus jest bowiem pierwszym Pocieszycielem, nosicielem i dawcą Dobrej Nowiny, jak przypomniał św. Jan Paweł II. Skąd takie rozróżnienie? Duch Święty przychodzi po Jezusie i za Jego sprawą, aby kontynuować zbawcze dzieło Syna Bożego w świecie przez Kościół. Kiedy kończy się ziemski „czas Jezusa” zaczyna się „czas Ducha”.

Duch Święty może działać w takim zakresie, w jakim Kościół otwiera się na Jego działanie. Jego światło oświeca nasze umysły i serca pozwalając, by dokonywało się w nas i wokół nas zbawcze dzieło Boga, zmierzające w kierunku pełnej prawdy. Warto wzywać dziś wstawiennictwa boskiego Ducha, by czynił prostymi skomplikowane i zawiłe ścieżki naszego życia, otwierał nas na prawdę i miłość.

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

DarekMirror . Mocni w Duchu - Duchu Święty, obiecany