„Powierz Panu swą drogę, zaufaj Mu, a On sam będzie działał” (Ps 37,5).

„Nie martw się”, wszystko będzie dobrze”, „jakoś się ułoży”. Jako dzieci jednego Boga nie musimy obawiać się „ślepego losu” oraz „nieznanego przeznaczenia”. Odpowiedzią na nasze codzienne troski, kłopoty, lęki, niepewność jutra jest zaufanie, zawierzenie.

„Zawierzenie” oznacza szczególną osobową relację, jaka pojawia się w wyniku przyjęcia Jezusa jako naszego Pana i Zbawiciela, a więc w odpowiedzi na Bożą miłość. Często zewnętrznie nic się nie zmienia. Ale wewnętrznie towarzyszy nam świadomość, że nasze życie należy do Niego, bo Mu je podarowaliśmy. To sprawia, że zaczynamy inaczej postrzegać codzienne wydarzenia czy spotykane osoby, z ufnością patrzmy w przyszłość.

Warto pamiętać, że modlitwa zawierzenia jest sposobem życia w obecności Pana.

Zabierz, Panie, i przyjmij całą wolność moją, pamięć moją i rozum, i wolę moją całą, cokolwiek mam i posiadam. Ty mi to wszystko dałeś - Tobie to, Panie, oddaję. Twoje jest wszystko. Rozporządzaj tym w pełni wedle swojej woli. Daj mi jedynie miłość Twoją i łaskę, albowiem to mi wystarcza. Amen (św. Ignacy Loyola).

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

ViolaBrzezinska Magda Anioł - Zaufaj Panu