Hebrajskie Mirjam. Znaczeń wiele: piękna, wspaniała, pani, napawająca radością. Imię to nosiła siostra Mojżesza. W Nowym Testamencie jest to imię matki Jezusa.
Pochodziła z Nazaretu, była zaślubiona Józefowi, zanim zamieszkali razem miało miejsce zwiastowanie. Józef przeżywał rozterki, widząc oblubienicę spodziewającą się dziecka, uspokoiły go słowa anioła. Młodziutka (słowo „dziewica” zakładało młody wiek), rozważna, ale i odważna, dzielna w trudnych sytuacjach. Obecna przy śmierci Jezusa i obecna wśród jego uczniów po zmartwychwstaniu.
Łukasz oprócz relacji o zwiastowaniu pozostawił nam także jej pieśń uwielbienia Boga znaną od pierwszego słowa łacińskiego tekstu jako „Magnificat”. Treść tej pieśni wyrasta z głębokiej tradycji biblijnej narodu wybranego.
Oczywiście poza biblijnymi wzmiankami istnieje wiele wątków przekazanych przez najwcześniejszą nawet tradycję. Te musimy w biblijnym słowniku pozostawić na boku. W języku polskim dla odróżnienia Matki Jezusa od innych postaci noszących to samo imię stosujemy staropolską pisownię Maryja.
Inne osoby noszące imię Maria to matka Jakuba Młodszego i Józefa, Maria żona Kleofasa, Maria Magdalena.
Otwórz: Łk 2, 26-56; Mt 2, 13-14; J 19, 25-27; Dz 1, 12-14.
Autor: ks. Tomasz Horak