Prorokini Anna „Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą” (Łk 2,37).

Liturgia słowa daje nam wiele konkretnych wskazówek, w tym wzory do naśladowania. Z pewnością warto przyjrzeć się prorokini Annie. Ta biblijna wdowa, była w świątyni jerozolimskiej, kiedy Józef i Maryja przynieśli Dziecię Jezus, aby Je przedstawić Panu. Podobnie jak starzec Symeon nie tylko rozpoznała w Jezusie Mesjasza, ale powiedziała o tym innym. Życie Anny zostało opisane jako owoc jej dojrzałej wiary, czyli przeznaczone na służbę Bogu. Złożyła ciche świadectwo o znaczeniu Jezusa dla ludzi, którzy z niecierpliwością oczekiwali odkupienia.

Czego uczy nas Anna, która tęsknie oczekiwała Mesjasza? Przede wszystkim tego, że dzięki postom i modlitwie zyskała siłę ducha. W ten sposób swoje umacniała posłuszeństwo woli Bożej. Patrząc na Annę możemy zauważyć, że kult polega przede wszystkimi na wychwalaniu Boga. Korzystając z czasu oktawy Bożego Narodzenia włączmy się również w to wychwalanie swoim życiem.

Czytania mszalne rozważa ks. Leszek Smoliński

Małgorzata Patrzyk Z Narodzenia Pana