Słowo Boże i ludzkie frasunki - Ojcostwo i macierzyństwo

Słowo „ojciec” pojawia się w Biblii wielokrotnie, w różnych kontekstach. W Piśmie Świętym nie ma jednak rozwiniętego nauczania na temat ludzkiego ojcostwa lub związków łączących ojca z dziećmi. W Biblii nie ma zbyt wielu dobrych ojców, a lista ojcowskich niepowodzeń przypomina, że tylko jeden ojciec jest dobry – Bóg. Warto jednak popatrzeć na przedstawionych w Biblii ojców i przyjrzeć się błędom, które popełniali, by samemu się ich ustrzec. Oto brat Abrahama, Lot, który przyzwalał na gwałt na swoich córkach: „Zanim jeszcze udali się na spoczynek, mieszkający w Sodomie mężczyźni, młodzi i starzy, ze wszystkich stron miasta, otoczyli dom, wywołali Lota i rzekli do niego: «Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczoru? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić!» Lot, który wyszedł do nich do wejścia, zaryglowawszy za sobą drzwi, rzekł im: «Bracia moi, proszę was, nie dopuszczajcie się tego występku! Mam dwie córki, które jeszcze nie żyły z mężczyzną, pozwólcie, że je wyprowadzę do was; postąpicie z nimi, jak się wam podoba, bylebyście tym ludziom niczego nie czynili, bo przecież są oni pod moim dachem!»" (Rdz 19,4-8). Albo patriarcha Jakub, który faworyzował swego syna Józefa: „Izrael miłował Józefa najbardziej ze wszystkich swych synów, gdyż urodził mu się on w podeszłych jego latach. Sprawił mu też długą szatę z rękawami. Bracia Józefa widząc, że ojciec kocha go bardziej niż wszystkich, tak go znienawidzili, że nie mogli zdobyć się na to, aby przyjaźnie z nim porozmawiać.” (Rdz 37,3-4) Król Dawid nie potrafił sprawiedliwie ukarać ukochanego syna Amnona nawet wtedy, gdy ten skrzywdził okrutnie jego córkę Tamar: „Król Dawid posłyszawszy o tym wydarzeniu wpadł w wielki gniew. .” (2 Sm 13,21) i można by rzec, że takim właśnie postępowaniem doprowadził do bratobójstwa i śmierci dwóch swoich synów (2 Sm 13,23-36; 2 Sm 15-18).

W Piśmie świętym urodzenie dziecka oznacza przede wszystkim otrzymanie go od Boga: „Mężczyzna zbliżył się do swej żony Ewy. A ona poczęła i urodziła Kaina, i rzekła: «Otrzymałam mężczyznę od Pana».” (Rdz 4,1) Dziecko jako Boży dar bardzo mocno ukazane jest w historii Abrahama i Izaaka (Rdz 21,1-3), Jakuba i Józefa (Rdz 30,22-24), Samsona czy Samuela (Sdz 13,2-5.24; 1 Sm 1-2.19-20). W Nowym Testamencie doświadczył tego Zachariasz i Józef, mąż Maryi (Łk 1,5-7.24-25; Mt 1,18-25).

W Biblii ludzkie ojcostwo opiera się na Bożym ojcostwie i zeń czerpie swoją godność i wielkość. Bóg jest Ojcem Jezusa Chrystusa i wszystkich ludzi: „Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie.” (Mt 7,21); „tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.” (Mt 5,45). Ojcostwo Boga jest źródłem i prawzorem wszelkiego ojcostwa na ziemi: „Dlatego zginam kolana moje przed Ojcem, od którego bierze nazwę wszelki ród na niebie i na ziemi” (Ef 3,14-15).