Dlaczego rodzice przynieśli Jezusa do świątyni?

Prawo mówi wyraźnie, że nakaz ten nie obejmuje lewitów i kohanim, czyli kapłanów. Jest to bardzo cenna wskazówka, pozwalająca stwierdzić, że zarówno Józef jak i Maryja, choć oboje pochodzili z rodu Dawida, nie należeli do kasty kapłanów. Jezus będzie kapłanem według nowego i starego obrządku, według obrządku Melchizedeka, choć w sposób nieujawniony. Trudności, na jakie Jezus napotka ze strony kapłanów, ze strony saduceuszów i faryzeuszów, można częściowo tłumaczyć tym, że nie należał do ich grona. Troską kapłanów było utrzymywanie przywilejów; swój autorytet opierali oni na dawnych, a także późniejszych tradycjach, jak to zobaczymy dalej.

Ceremonia odbywała się w trzydziestym pierwszym dniu po urodzeniu dziecka, w obecności kapłana i świadków; uważano, że przez pierwsze trzydzieści dni nie ma jeszcze pewności, czy dziecko jest zdolne do życia.

Obrządek ten jest również dzisiaj odprawiany w języku aramejskim, tak jak w czasach Jezusa. Ojciec podaje kapłanowi dziecko na tacy; kapłan pyta, czy ojciec chce mu je zostawić, czy też wykupić. Usłyszawszy odpowiedź stwierdzającą chęć wykupu, kapłan powtarza trzykrotnie: „Twój syn został wykupiony”.

Pojęcie wykupu jest głęboko zakorzenione w świadomości Izraelitów. Wykup jeńców, pidion szewujim, ma charakter świętego obowiązku. Wielokrotnie w ciągu dziejów narodu żydowskiego nieprzyjaciele wykorzystywali ten fakt, żądając znacznych sum w zamian za jeńców czy też Żydów sprzedanych w niewolę. Także i w dzisiejszym państwie Izrael wymiana jeńców świadczy o tej gotowości sprawiającej, że nie pozostawia się nigdy jeńca w niewoli, niezależnie od ceny wykupu - a bywa, że za jednego jeńca izraelskiego nieprzyjaciel żąda uwolnienia stu własnych.

Talmud, Sanhedryn 106 a, Rabbi Johanan
„Biada narodowi, który będzie obecny w godzinie, gdy Święty Błogosławiony zechce zapewnić wykup swoich dzieci! Któż może pragnąć rzucić swoją szatę między lwa i lwicę w chwili, gdy pragną się połączyć?

1 Sm 1,27-28
O tego chłopca się modliłam, i spełnił Pan prośbę, którą do Niego zanosiłam. Oto ja oddaję go Panu. Po wszystkie dni, jak długo będzie żył, zostaje oddany na własność Panu.

Samuel od wczesnego dzieciństwa żyje w Świątyni, gdzie usłyszy wezwanie Boga. Nie podlega więc wykupowi, pidion haben; jest to przypadek szczególny, który potwierdza powszechnie stosowany wykup pierworodnego dziecka.