Droga Krzyżowa w Koloseum

7. Jezus obarczony krzyżem                                                                                     

Z Ewangelii według św. Marka (15, 20)

A gdy wyszydzili Jezusa, zdjęli z Niego purpurę i włożyli na Niego własne Jego szaty, a następnie wyprowadzili Go, aby Go ukrzyżować.

RODZINA Z CHORYM RODZICEM

Pewnego poranka moja żona zemdlała dwukrotnie. Bieg do szpitala i odkrycie choroby, która już sączyła truciznę do jej głowy. Operacja, rehabilitacja, leczenie...; a dziś zupełnie nowa codzienność dla nas wszystkich. Pan przemawia do nas poprzez wydarzenia, które nie zawsze rozumiemy, i prowadzi nas za rękę, abyśmy rozwijali to, co w nas najlepsze. Miała swoją rolę, pozycję, „szatę”, a odnalazła się zupełnie inna. Goła, bezbronna, ukrzyżowana. A ja z nią. Poprzez tę chorobę, na tym krzyżu, staliśmy się filarem, na którym dzieci wiedzą, że mogą się oprzeć. Wcześniej tak nie było. Mógłbym niemal powiedzieć, że dziś, z jej oczami przenikającymi ich młodzieńczy ból, jest w pełni matką i żoną. Bez pustych słów, w istocie życia trudniejszego i nowego. Bycie zablokowanym, przygwożdżonym przez bombardującą myśl, zmusza przede wszystkim mnie, który byłem tak uparcie dumny, do odkrycia w innych rodzinach daru, jakim one są: ci, którzy próbują cię rozśmieszyć, ci, którzy pomagają ci w kuchni, ci, którzy zabierają dzieci na katechezę, ci, którzy cię słuchają, ci, którzy rozumieją cię jednym spojrzeniem, ci, którzy pomimo, że mają równie, jeśli nie bardziej skomplikowane sytuacje, nieustannie się o ciebie martwią.

Panie Jezu, który nie szukałeś ziemskich zaszczytów.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który wziąłeś na siebie ciężary wszystkich śmiertelników.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który przyjąłeś na siebie ciężkie drzewo krzyża.
R. Dona nobis pacem.

Ojcze nasz...

Panie Jezu,
który przekształciłeś szubienicę śmierci
w niewyczerpane źródło życia,
wysłuchaj nasze prośby:
spraw, aby dzieci opiekowały się rodzicami,
czuwając nad nimi z wdzięcznością,
i abyśmy wszyscy nauczyli się od Ciebie radości kochania i wielkodusznego poświęcania się.
Ty, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.