Droga Krzyżowa w Koloseum

14. Ciało Jezusa złożone w grobie

Z Ewangelii według Mateusza (27, 59-61)

Józef wziął ciało Jezusa, owinął je w czyste płótno i złożył w swoim nowym grobie, który kazał wykuć w skale. Przed wejściem do grobu zatoczył duży kamień i odszedł. Lecz Maria Magdalena i druga Maria pozostały tam, siedząc naprzeciw grobu.

RODZINA MIGRANTÓW

Jesteśmy już tutaj. Jesteśmy martwi dla naszej przeszłości. Chcielibyśmy mieszkać we własnej ziemi, ale przeszkodziła nam w tym wojna. Rodzinie trudno jest wybierać między marzeniami a wolnością. Między pragnieniami a przetrwaniem. Jesteśmy tu po podróżach, podczas których widzieliśmy, jak umierają kobiety i dzieci, przyjaciele, bracia i siostry. Jesteśmy tutaj, ocaleni. Postrzegani jako ciężar. My, którzy byliśmy ważni w naszym domu, tutaj jesteśmy liczbami, kategoriami, uproszczeniami. Niemniej, jesteśmy jednak kimś więcej niż tylko imigrantami. Jesteśmy osobami. Przyjechaliśmy tu dla naszych dzieci. Codziennie umieramy za nie, aby tutaj mogły próbować żyć normalnie, bez bomb, bez krwi, bez prześladowań. Jesteśmy katolikami, ale nawet to, wydaje się czasem schodzić na drugi plan wobec faktu, że jesteśmy migrantami. Jeśli nie poddajemy się temu, to dlatego, że wiemy, iż wielki kamień przy wejściu do grobu zostanie pewnego dnia odsunięty.

Panie Jezu, zdjęty z drzewa krzyża przez przyjazne ręce.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który zostałeś pochowany w nowym grobie Józefa z Arymatei.
R. Dona nobis pacem.

Ty, który nie zaznałeś zepsucia grobu.
R. Dona nobis pacem.

Ojcze nasz...

Panie Jezu,
który zstąpiłeś do piekieł,
aby uwolnić Adama i Ewę oraz ich dzieci ze starożytnej niewoli,
wysłuchaj nasze prośby w intencji rodzin migrantów:
wyrwij ich z izolacji, która zabija
i pozwól nam wszystkim rozpoznać Cię w każdym człowieku,
jako naszego umiłowanego brata i siostrę.
Ty, który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Modlitwa końcowa

Ojcze Miłosierny
który sprawiasz, że słońce wschodzi nad dobrymi i nad złymi,
nie porzucaj dzieła rąk Twoich,
dla którego nie wahałeś się
aby wydać Twojego Jedynego Syna,
zrodzonego z Dziewicy,
ukrzyżowanego pod Poncjuszem Piłatem,
umarłego i pogrzebanego w sercu ziemi,
wskrzeszonego z martwych trzeciego dnia,
który ukazał się Marii z Magdali,
Piotrowi, innym apostołom i uczniom,
zawsze żywemu w Kościele świętym,
Jego żyjącym Ciele na świecie.
Zachowaj zapaloną w naszych rodzinach
lampę Ewangelii,
która rozświetla radości i bóle,
wysiłki i nadzieje:
niech każdy dom odbija oblicze Kościoła,
którego najwyższym prawem jest miłość.
Przez wylanie Twojego Ducha,
pomóż nam pozbyć się starego człowieka,
zepsutego przez podstępne namiętności,
i przyoblecz nas w nowego człowieka,
stworzonego według sprawiedliwości i świętości.
Trzymaj nas za rękę, jak Ojciec,
abyśmy nie oddalili się od Ciebie;
nawróć nasze zbuntowane serca do Twojego serca,
abyśmy nauczyli się realizować zamysły pokoju;
spraw, aby przeciwnicy podali sobie ręce
i zakosztowali wzajemnego przebaczenia;
rozbrój rękę podniesioną przez brata przeciwko bratu,
aby tam, gdzie jest nienawiść zakwitła zgoda.
Spraw, abyśmy nie postępowali jak wrogowie krzyża Chrystusa,
by uczestniczyć w chwale Jego zmartwychwstania.
On żyje i króluje z Tobą,
w jedności Ducha Świętego,
przez wszystkie wieki wieków.
Amen.