Byliśmy obcymi i przychodniami, On uczynił nas domownikami Boga.
Niewolników uczynił wolnymi.
Potomstwo zasługujące na gniew uchronił od kary.
Ugór uczynił ziemią uprawną i sprawił, że na pustyni serc wyrosły owoce Ducha.
Wędrujących po bezdrożach sprowadził na właściwą drogę.
To, co brudne, skażone, chore, obmył drogocenną Krwią swoją.
Serca zatwardziałe nienawiścią uczynił zdolnymi do przebaczenia
Mówiącemu „z pewnością Pan mnie wykluczy”, odpowiada „wejdź do radości Twego Pana”.
***
Dzieła Moje świadczą o Mnie.
Zaiste, wielkie są dzieła Twoje, Panie. Nie zna ich człowiek nierozumny, głupiec ich nie pojmuje.
Z Konstytucji Lumen Gentium
Przyszedł tedy Syn, zesłany przez Ojca, który wybrał nas w Nim przed stworzeniem świata i do przybrania za synów bożych przeznaczył, ponieważ w Nim spodobało mu się odnowić wszystko (por. Ef 1,4-5 i 10) (KK 3).
Dodaj swój komentarz »