Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami (Łk 1,28).

Ewangelista Łukasz przedstawia Maryję jako dziewicę zaręczoną z Józefem, potomkiem Dawida. Relacjonuje również, że anioł Gabriel pozdrawia Ją słowami: „raduj się”, których używali prorocy Izraela, rozpoczynając proroctwa o obiecanym Mesjaszu i radości, jaką miał przynieść ludowi Bożemu. Zapowiedź anioła wydaje się być zaczerpnięta z proroctwa Sofoniasza (3,14-18) i przedstawiać Maryję jako Córę Syjonu, powołaną do radości.

Maryja, podobnie jak żona Abrahama – Sara, jest powołana do niesienia obietnicy przymierza Syna Bożego. Te słowa łączą również Maryję ze wszystkimi innymi cudownymi narodzinami w historii zbawienia, w tym z Anną, matką Samuela, kapłana i proroka, który namaścił Dawida na króla Izraela. Maryja jest największą matką historii zbawienia. Jest kobietą, którą wszystkie inne wielkie matki Starego Testamentu jedynie zapowiadały. Przysięgi przymierza, które Bóg złożył Abrahamowi i Dawidowi, mają znaleźć swoje ostateczne wypełnienie w przyjściu Chrystusa.

Ewangelista pokazuje szczerą i pełną zgodę Maryi na wyraźnie rozpoznaną wolę Najwyższego. Dla Niej decydujące jest słowo Pana, a nie Jej własne pragnienia. Historia zbawienia, w którą jest włączona Maryja, pokazuje, że Bóg jest z nami bez względu na okoliczności, sytuację czy moment, którego doświadczamy.

Z Konstytucji Gaudium et spes

W głębi sumienia człowiek odkrywa prawo, którego sam sobie nie nakłada, lecz któremu winien być posłuszny i którego głos wzywający go zawsze tam, gdzie potrzeba, do miłowania i czynienia dobra a unikania zła, rozbrzmiewa w sercu nakazem: czyń to, tamtego unikaj. Człowiek bowiem ma w swym sercu wypisane przez Boga prawo, wobec którego posłuszeństwo stanowi o jego godności i według którego będzie sądzony. Sumienie jest najtajniejszym ośrodkiem i sanktuarium człowieka, gdzie przebywa on sam z Bogiem, którego głos w jego wnętrzu rozbrzmiewa. Przez sumienie dziwnym sposobem staje się wiadome to prawo, które wypełnia się miłowaniem Boga i bliźniego (nr 16).

Dominikanie.pl Pieśni adwentowe [#02] Najświętsza Dziewico