Sakrament pokuty szkołą miłości i nadziei

Ojciec Święty podkreślił znaczenie poprawnego sprawowania Sakramentu Pokuty, wskazując jednocześnie na jego znacznie dla wychowania w wierze zarówno penitenta jak i spowiadającego kapłana. „Wierna i wielkoduszna dyspozycyjność kapłanów do wysłuchania spowiedzi, na wzór wielkich świętych historii, od św. Jana Marii Vianneya i św. Jana Bosco po św. Josemaríę Escrivá i św. Pio Pietrelciny, od św. Józefa Cafasso po św. Leopolda Mandićia, wskazuje nam wszystkim jak konfesjonał może być rzeczywistym «miejscem» uświęcenia” – powiedział papież.

Benedykt XVI zauważył, że misja kapłańska jest wyjątkowym i uprzywilejowanym miejscem obserwacji, z którego każdego dnia dane jest duchownym kontemplować wspaniałość Bożego miłosierdzia. „Ileż razy celebrując Sakrament Pokuty kapłan uczestniczy w prawdziwych i w pełnym tego słowa znaczeniu cudach nawrócenia, które odnawiając spotkanie z wydarzeniem, z Osobą, umacniają jego wiarę”.

Papież podkreślił, że w istocie spowiadanie oznacza uczestniczenie w wielu „wyznaniach wiary”, jak wielu jest penitentów i kontemplowanie działania miłosiernego Boga w dziejach, namacalne dotykanie zbawczych skutków Krzyża i Zmartwychwstania Chrystusa, w każdym czasie i dla każdego człowieka.
Jednocześnie zauważył, iż księża często stają w obliczu prawdziwych dramatów egzystencjalnych i duchowych, które nie odnajdują odpowiedzi w słowach, lecz są objęte przebaczającą i przemieniającą Bożą miłością.

„Poznanie i w pewien sposób nawiedzenie otchłani ludzkiego serca, także w aspektach ciemnych, o ile z jednej strony stanowi próbę dla człowieczeństwa i wiary samego kapłana, to z drugiej ożywia w nim pewność, że ostatnie słowo dotyczące zła człowieka i historii należy do Boga i Jego Miłosierdzia, zdolnego do uczynienia wszystkich rzeczy nowymi” – stwierdził Ojciec Święty.

Papież zauważył, że kapłan może też nauczyć się wiele od penitentów prowadzących wzorowe życie duchowe, dokonujących poważnego rachunku sumienia, jasno uznających swój grzech oraz gotowych czerpać pouczenia z nauki Kościoła i wskazań spowiednika. „Sprawując Sakrament Pokuty możemy otrzymać głębokie lekcje pokory i wiary” – stwierdził Benedykt XVI. Zaznaczył, że stanowi on dla sumienia każdego kapłana bardzo mocne przypomnienie o swojej tożsamości.

Papież podkreślił, że wysłuchanie spowiedzi współbraci dokonuje się nie mocą człowieczeństwa, lecz kapłaństwa, upodobnienia się do Chrystusa Najwyższego i Wiecznego Kapłana, stając się zdolnymi do działania w Jego Imię i w Jego Osobie, rzeczywistego uobecniania Boga przebaczającego, odnawiającego i przekształcającego. „Celebracja Sakramentu Pokuty ma wartość pedagogiczną dla kapłana, aby uporządkować jego wiarę, prawdę i ubóstwo jego osoby, i umacnia w nim świadomość tożsamości sakramentalnej” – powiedział.

Ojciec Święty podkreślił, że Sakrament Pokuty ma też wartość pedagogiczną dla penitentów. Zależy ona przede wszystkim o działania Łaski i obiektywnych skutków sakramentu w duszy wiernego. Wyraża się w nim w sposób szczególnie wyraźny osobista wolność i samoświadomość. „Być może także dlatego w czasach relatywizmu i wynikającej stąd osłabionej świadomości swego bytu praktyka sakramentalna okazuje się też osłabioną” – zauważył papież.

Podkreślił wielką pedagogiczną wartość rachunku sumienia – wychowuje on bowiem do uczciwego spojrzenia na swe życie, do skonfrontowania go z prawdą Ewangelii, do oceniania go przy pomocy kryteriów nie tylko ludzkich, ale przemienionych przez Boże objawienie. „Konfrontacja z przykazaniami, błogosławieństwami a nade wszystko z przykazaniem miłości stanowi pierwszą wielką «szkołę pokutną»” – zaznaczył Benedykt XVI.

Papież zauważył, że w naszych czasach charakteryzujących się zgiełkiem, rozproszeniem i samotnością rozmowa penitenta ze spowiednikiem może być jedną z nielicznych okazji, by być naprawdę i dogłębnie wysłuchanym. „Drodzy kapłani, nie zaniedbujcie dawania należytego wymiaru czasu na sprawowanie posługi sakramentu pokuty w konfesjonale: być przyjętym i wysłuchanym to także ludzki znak gościnności i dobroci Boga wobec swych synów!” – przypomniał Ojciec Święty.

Papież zaznaczył, że pełne wyznanie grzechów wychowuje penitenta do pokory, do uznania swej słabości a równocześnie do uświadomienia sobie konieczności Bożego przebaczenia. Zarazem wysłuchanie napomnień i rad spowiednika jest ważne dla osądzenia swych czynów, dla drogi duchowej i wewnętrznego uleczenia penitenta.

Benedykt XVI przypomniał, że w konfesjonale miało swój początek wiele nawróceń i istnień prawdziwie świętych. Podkreślił, że przyjęcie pokuty i wysłuchanie słów „I ja odpuszczam Tobie grzechy...” stanowią prawdziwą szkołę miłości i nadziei, prowadzącą do pełnego zaufania Bogu, który jest Miłością, objawionym w Jezusie Chrystusie, do odpowiedzialności i zaangażowania w nieustanne nawrócenie.

„Drodzy kapłani. Niech doświadczanie jako pierwsi Bożego miłosierdzia i bycie jego pokornymi narzędziami wychowuje nas do coraz wierniejszego sprawowania Sakramentu Pokuty i głębokiej wdzięczności Bogu, który nam «powierzył posługę jednania» (2 Kor 5,18)” – powiedział Ojciec Święty.