EFEZ

Miasto u ujścia rzeki, od strony morza osłonięte wyspą Samos, w przepięknej scenerii wody, wysp i gór. A zarazem na ważnym starożytnym szlaku pomiędzy Wschodem i Zachodem.

Ludna stolica rzymskiej prowincji zwanej Azją - od której poszła nazwa całego kontynentu. Przenikały się tu różne kultury starożytnego świata, co przynosiło także przedziwną mieszaninę religii, wierzeń i misteriów.

Spośród bóstw trzeba wspomnieć Artemidę - zarówno ze względu na jej świątynię, uważaną za jeden z siedmiu cudów świata, jak i ze względu na sprzeciw, jakiego doznał w zderzeniu z jej czcicielami apostoł Paweł. Miasto było także jednym z ośrodków myśli filozoficznej, stąd przecież pochodził i tu nauczał Heraklit.

Z drugiej strony efescy czarnoksiężnicy cieszyli się w tamtych czasach wielką sławą. Liczna i znacząca była kolonia żydowska.

Paweł nie mógł minąć Efezu - i dlatego, że było to centrum komunikacyjne, i dlatego, że liczba ludności oraz różnorodność wpływów kulturowych tworzyła ważne środowisko ewangelizacji. Paweł działał tu trzy lata.

Wśród ksiąg Nowego Testamentu jest List do Efezjan - szczytowe dzieło jego teologii. Tutaj wiele lat spędził także ewangelista Jan.