Godzina Jezusa
Droga Krzyżowa w Koloseum pod przewodnictwem Ojca Świętego. 9 IV 2004 — Wielki Piątek. Rozważania przygotowane przez o. André Loufa, trapistę.
STACJA DZIESIĄTA
Jezus zostaje ukrzyżowany
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (23, 33. 47 b).
Gdy przyszli na miejsce, zwane «Czaszką», ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców, jednego po prawej, drugiego po lewej Jego stronie. Setnik oddał chwałę Bogu, mówiąc: «Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy».
ROZWAŻANIE
Wzgórze za miastem,
otchłań cierpienia i upokorzenia.
Zawieszony między niebem a ziemią człowiek:
przybity do krzyża
— to męczarnia przeznaczona dla przeklętych
przez Boga i ludzi.
Obok Niego inni skazańcy,
którzy nie są już godni miana człowieka.
A jednak Jezus, który czuje, że duch Go opuszcza,
sam nie opuszcza innych ludzi,
wyciąga ramiona, by przygarnąć wszystkich,
Ten, którego nikt nie chce już przyjąć.
Zmienione przez cierpienie,
zranione przez zniewagi,
oblicze tego Człowieka
mówi człowiekowi o innej sprawiedliwości.
Pokonany, wyśmiany, wyszydzony,
ten skazaniec przywraca godność
każdemu człowiekowi:
do jak wielkiej boleści może doprowadzić miłość,
za jak wielką miłość
została wykupiona każda boleść.
«Istotnie, człowiek ten był sprawiedliwy» (Łk 23, 47 b).
MODLITWA
Jezu, pośród Twego ludu
tylko mała trzódka,
której Ojciec zechciał
dać swe Królestwo (por. Łk 12, 32),
uznała w Tobie Pana i Zbawiciela,
ale Twój Duch uczyni z niej niebawem świadków
«w Jeruzalem i w całej Judei,
i w Samarii, i aż po krańce ziemi» (Dz 1, 8).
Udziel tym, którzy głoszą Twoje Słowo
na całym świecie,
chwalebnej odwagi (por. Flp 1, 14)
i wolności (por. Flm 8),
dzięki którym Twój Duch
przybywa z paschalną mocą,
a język krzyża,
będący zgorszeniem w oczach świata,
staje się mądrością dla tych,
którzy wierzą (por. 1 Kor 1, 17 nn.).
Jezu,
Twoja śmierć, ofiara czysta,
aby wszyscy mieli życie,
objawiła Twoją tożsamość Syna Bożego
i Syna Człowieczego.
W: Tobie cześć i chwała na wieki.
Pater noster...
Niechaj serce moje pała,
By radością mą się stała
Miłość, którą Chrystus Bóg.
Fac ut ardeat cor meum
in amando Christum Deum,
ut sibi complaceam.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
