STACJA CZTERNASTA
Jezus złożony do grobu
C.: Kłaniamy Ci się, Panie Jezu Chryste, i błogosławimy Tobie.
W.: Żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył.
Z Ewangelii według św. Łukasza (23, 50-54).
Był tam człowiek dobry i sprawiedliwy, imieniem Józef, członek Rady. Nie przystał on na ich uchwałę i postępowanie. Pochodził z miasta żydowskiego Arymatei, i oczekiwał królestwa Bożego. On to udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa. Zdjął je z krzyża, owinął w płótno i złożył w grobie wykutym w skale, w którym nikt jeszcze nie był pochowany. Był to dzień Przygotowania i szabat zaczynał jaśnieć.
ROZWAŻANIE
Pierwsze światła szabatu.
Ten, który był światłem świata,
zstępuje do królestwa ciemności.
Ziemia pochłonęła ciało Jezusa,
a wraz z nim wszelką nadzieję.
Jednak Jego zejście do krainy umarłych
nie służy śmierci, ale życiu.
Aby «pokonać tego,
który dzierżył władzę nad śmiercią,
to jest diabła» (Hbr 2, 14),
aby zniszczyć ostatniego wroga człowieka,
samą śmierć (por. 1 Kor 15, 26),
aby rzucić światło na życie
i nieśmiertelność (por. 2 Tm 1, 10),
aby głosić Dobrą Nowinę duchom
zamkniętym w więzieniu (por. 1 Pt 3, 19).
Jezus zstępuje tak głęboko, że spotyka
pierwszą parę ludzi,
Adama i Ewę,
zgiętych pod brzemieniem własnej winy.
Jezus wyciąga do nich rękę,
a ich twarze rozświetla chwała zmartwychwstania.
Pierwszy i ostatni Adam
są do siebie podobni i się rozpoznają;
pierwszy odnajduje własny obraz
w Tym, który miał kiedyś nadejść,
aby wyzwolić go wraz z całym potomstwem.
Ów dzień wreszcie nastał.
Teraz w Jezusie każda śmierć
może od tej chwili być początkiem życia.
MODLITWA
Jezu, Panie bogaty w miłosierdzie,
Ty stałeś się człowiekiem,
by zostać naszym bratem
i by swoją śmiercią pokonać śmierć.
Zstąpiłeś do piekieł, aby wyzwolić ludzkość,
aby dać nowe życie z Tobą,
nam, zmartwychwstałym,
wezwanym, by zasiąść na wyżynach niebieskich
wraz z Tobą (por. Ef 2, 4-6).
Dobry Pasterzu,
który prowadzisz nad wody spokojne,
weź nas za rękę, gdy będziemy przekraczali
ciemną dolinę śmierci (por. Ps 23 [22], 2-4),
abyśmy byli z Tobą i widzieli w wieczności
Twoją chwałę (por. J 17, 24).
Jezu,
owinięty w całun i złożony w grobie,
oczekujesz chwili, gdy kamień zostanie odsunięty,
a milczenie śmierci
przerwie radość
wiekuistego alleluja.
W: Tobie cześć i chwała na wieki.
Pater noster...
Kiedy umrze moje ciało,
obleczona wieczną chwałą
dusza niech osiągnie raj. Amen.
Quando corpus morietur,
fac ut animae donetur
paradisi gloria. Amen.
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
