Niech jaśnieje Światło nadziei

Boże Narodzenie z Wiara.pl 2004

Środa 5 stycznia 2005


Słowa i czyny, które prowadzą (1 J 3,11–21; Ps 100; J 1,43–51)

Ewangelie ostatnich dni pokazują nam jak można swoim słowem, dającym wyraz autentycznie przeżywanej wierze, prowadzić ludzi do Jezusa Zbawiciela. Wczoraj słowo Jana o Chrystusie poprowadziło poprowadziło Andrzeja i Filipa do Chrystusa, słowo Andrzeja poprowadziło do Chrystusa Piotra... Dziś Filip informuje Natanaela, że odkrył w Chrystusie Mesjasza Pańskiego i prowadzi go do Mistrza.

Nasze słowa i nasze czyny, jeżeli płyną z wiary, mają wartość prawdziwie apostolską. Potrafią przełamywać sceptycyzm i kierować do Boga. Tak właśnie stało się dziś w przypadku Natanaela z Kany w Galilei ...

W poczuciu odpowiedzialności za zabawienie naszych bliźnich zadbajmy o to, by nasze słowa, czyny, postawy i gesty zgadzały się ze sobą, by były motywowane Ewangelią, byśmy mogli być przewodnikami i drogowskazami dla nich w poszukiwaniu drogi do Boga.

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Nie z wahaniem, lecz z niewzruszoną świadomością kocham Cię, Panie. Zraniłeś serce moje swoim Słowem i umiłowałem Cię. Lecz także niebo i ziemia, i wszystko, co się w nich znajduje, zewsząd mówią do mnie, abym Cię kochał, i bez przerwy o tym mówią wszystkim, „aby nie mogli wymówić się od winy” (Rz 1,20). Ty zaś. Panie, bardziej ulitujesz się nad tym, dla którego będziesz litościwy i miłosierdzie okażesz temu, dla kogo zechcesz być miłosierny (por. Rz 9,15). W przeciwnym razie niebo i ziemia głuchym opowiadałaby Twoją chwałę. Lecz cóż ja kocham, gdy kocham Ciebie? Nie wdzięki ciała ani urodę życia, ani blask światła tak miły oczom; nie słodkie melodie różnorakich pieśni, nie przyjemny zapach kwiatów, olejków i ziół wonnych, nie mannę i miody, nie członki cielesne nęcące do uścisków - nie to ja kocham, gdy kocham Boga mego. A jednak kocham jakieś światło, jakiś głos, jakąś woń, jakiś pokarm i jakiś uścisk, gdy kocham Boga mego, który jest światłem, głosem, wonią, pokarmem, uściskiem dla mego wewnętrznego człowieka tam, gdzie duszy mej przyświeca światło nie objęte przestrzenią; gdzie rozbrzmiewa pieśń, której czas nie porywa; gdzie unosi się woń, której podmuch wiatru nie rozwieje, gdzie smak rozkoszuje się pokarmem, którego nie odrywa przesyt. Oto, co kocham, gdy kocham Boga mego.
(św. Augustyn)

«« | « | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | » | »»

aktualna ocena |   |
głosujących |   |
Pobieranie.. Ocena | bardzo słabe | słabe | średnie | dobre | super |

Wiara_wesprzyj_750x300_2019.jpg
« » Listopad 2024
N P W Ś C P S
27 28 29 30 31 1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
1 2 3 4 5 6 7
Pobieranie... Pobieranie...