O prawdziwej pobożności

Modlitwa inspirowana Psalmami.

więcej »

NA NIEDZIELĘ I UROCZYSTOŚCI

IV niedziela Adwentu C

Komentarze biblijne i liturgiczne, propozycje śpiewów, homilie, Biblijne konteksty i inne.

więcej »

Niech jaśnieje Światło nadziei

Boże Narodzenie z Wiara.pl 2004

Środa 5 stycznia 2005

Słowa i czyny, które prowadzą (1 J 3,11–21; Ps 100; J 1,43–51)

Ewangelie ostatnich dni pokazują nam jak można swoim słowem, dającym wyraz autentycznie przeżywanej wierze, prowadzić ludzi do Jezusa Zbawiciela. Wczoraj słowo Jana o Chrystusie poprowadziło poprowadziło Andrzeja i Filipa do Chrystusa, słowo Andrzeja poprowadziło do Chrystusa Piotra... Dziś Filip informuje Natanaela, że odkrył w Chrystusie Mesjasza Pańskiego i prowadzi go do Mistrza.

Nasze słowa i nasze czyny, jeżeli płyną z wiary, mają wartość prawdziwie apostolską. Potrafią przełamywać sceptycyzm i kierować do Boga. Tak właśnie stało się dziś w przypadku Natanaela z Kany w Galilei ...

W poczuciu odpowiedzialności za zabawienie naszych bliźnich zadbajmy o to, by nasze słowa, czyny, postawy i gesty zgadzały się ze sobą, by były motywowane Ewangelią, byśmy mogli być przewodnikami i drogowskazami dla nich w poszukiwaniu drogi do Boga.

Adoracja Najświętszego Sakramentu

Nie z wahaniem, lecz z niewzruszoną świadomością kocham Cię, Panie. Zraniłeś serce moje swoim Słowem i umiłowałem Cię. Lecz także niebo i ziemia, i wszystko, co się w nich znajduje, zewsząd mówią do mnie, abym Cię kochał, i bez przerwy o tym mówią wszystkim, „aby nie mogli wymówić się od winy” (Rz 1,20). Ty zaś. Panie, bardziej ulitujesz się nad tym, dla którego będziesz litościwy i miłosierdzie okażesz temu, dla kogo zechcesz być miłosierny (por. Rz 9,15). W przeciwnym razie niebo i ziemia głuchym opowiadałaby Twoją chwałę. Lecz cóż ja kocham, gdy kocham Ciebie? Nie wdzięki ciała ani urodę życia, ani blask światła tak miły oczom; nie słodkie melodie różnorakich pieśni, nie przyjemny zapach kwiatów, olejków i ziół wonnych, nie mannę i miody, nie członki cielesne nęcące do uścisków - nie to ja kocham, gdy kocham Boga mego. A jednak kocham jakieś światło, jakiś głos, jakąś woń, jakiś pokarm i jakiś uścisk, gdy kocham Boga mego, który jest światłem, głosem, wonią, pokarmem, uściskiem dla mego wewnętrznego człowieka tam, gdzie duszy mej przyświeca światło nie objęte przestrzenią; gdzie rozbrzmiewa pieśń, której czas nie porywa; gdzie unosi się woń, której podmuch wiatru nie rozwieje, gdzie smak rozkoszuje się pokarmem, którego nie odrywa przesyt. Oto, co kocham, gdy kocham Boga mego.
(św. Augustyn)

«« | « | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | » | »»

Tydzień z Wiara.pl

Narodzenie Pańskie 2024 - pomoce liturgiczne

Komentarze liturgiczne i modlitwa wiernych. Propozycje śpiewów. Propozycje świątecznych homilii. Biblijne Konteksty. Wideo.

Zwiastowanie narodzin Zbawiciela

W starej tradycji rzymskiej bezpośrednio poprzedza watykańską pasterkę.

		Dzisiaj: 23.12.2024
	
			«
		
			»
		Grudzień 2024
	
				N
				P
				W
				Ś
				C
				P
				S
			
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11
				
											12
				
											13
				
											14
				
											15
				
											16
				
											17
				
											18
				
											19
				
											20
				
											21
				
											22
				
											23
				
											24
				
											25
				
											26
				
											27
				
											28
				
											29
				
											30
				
											31
				
											1
				
											2
				
											3
				
											4
				
											5
				
											6
				
											7
				
											8
				
											9
				
											10
				
											11