Witam Cię, witam

Witam Cię, witam Przenajświętsze Ciało,
któreś na krzyżu sromotnie wisiało
Za nasze winy, Synu jedyny,
Ojca wiecznego, Boga prawego,
Zbawicielu świata.

Dajem Ci pokłon, Bogu prawdziwemu,
W tym Sakramencie dziwnie zakrytemu;
Żebrzem litości i Twej miłości,
Byś gniew swój srogi, o Jezu drogi,
Pohamować raczył.

Zmiłuj się, zmiłuj nad nami grzesznymi,
Nie racz pogardzać prośbami naszymi;
Zgrom hardych siły, daj pokój miły,
Wyniszcz złe rady, wykorzeń zdrady
Spośród ludu swego.

A kiedy przyjdzie z światem tym rozstanie,
Ratuj nas, ratuj, dobrotliwy Panie!
Niech z Ciała Twego, Przenajświętszego
Posiłek mamy i oglądamy
Ciebie łaskawego. Amen.

Pieśń Witam, Cię witam jest, można powiedzieć, medytacją na temat mistycznej obecności Chrystusa ukrzyżowanego w sakramencie Eucharystii.

W pierwszej części autor skupia się na uczczeniu ukrzyżowanego Ciała Chrystusa. Zauważa, że Ciało Eucharystyczne jest tym samym Ciałem Chrystusa, co na krzyżu. Nie możemy tego poznać zmysłami, bo właściwości (kształt, kolor, smak, itp.) zdecydowanie się różnią. Ale wierzymy, że jest to Ciało jedynego Syna Bożego, Zbawiciela, który umarł za nasze grzechy. Przeczytamy o tym m.in. w dokumencie Soboru Watykańskiego II,Konstytucji o Liturgii Świętej Sacrosanctum Concilium: „Nasz Zbawiciel (…), ustanowił eucharystyczną Ofiarę swojego Ciała i Krwi, aby w niej na całe wieki, aż do swego przyjścia, utrwalić ofiarę krzyża i tak powierzyć Kościołowi, umiłowanej Oblubienicy, pamiątkę swej męki i zmartwychwstania” (Kl 47). Bóg, jakby ukrył się w tym Sakramencie. Jest z nami w sposób, który jest dla nas zadziwiający i niezrozumiały.

W trzeciej zwrotce widzimy w jaki sposób taka bliskość Odkupiciela i Zbawiciela rodzi pragnienie miłosierdzia. Miłosierny Bóg odpuszcza nam grzechy, wysłuchuje prośby, nie pozwala nam zamknąć się w pysze i hardości. Daje pokój i mądrość, by podejmować dobre decyzje, zgodne z prawdą, wolne od zdrady, też zdrady Boga. Pokonuje wrogów, także tych, którymi są dla nas nasze własne wady.Nasz Zbawiciel (…), ustanowił (…) sakrament miłosierdzia, znak jedności, więź miłości, ucztę paschalną, podczas której przyjmujemy Chrystusa, duszę napełniamy łaską i otrzymujemy zadatek przyszłej chwały (Kl 47).

Chrystus i przyjmowanie Jego Ciała w Eucharystii ratuje nas od wiecznego potępienia. Jest Pokarmem na Życie wieczne, który pozwala wzrastać w miłości Boga, umacnia byśmy nie ustali w drodze przed Oblicze dobrego Boga.

Sylwester Laskowski Witam Cię, witam Przenajświętsze Ciało - PIEŚNI WIELKOPOSTNE